نبرد چهارراه سابین در 8 آوریل 1864 در لوئیزیانا در طول جنگ داخلی آمریکا رخ داد.این رویارویی جزئی از کمپین رودخانه سرخ بود، جایی که نیروهای اتحادیه قصد داشتند شروپورت، پایتخت لوئیزیانا را تصرف کنند.سرلشکر کنفدراسیون دیک تیلور تصمیم گرفت در منسفیلد علیه ارتش اتحادیه به رهبری ژنرال ناتانیل بنکس موضع بگیرد.اگرچه هر دو طرف در طول روز منتظر نیروهای کمکی بودند، کنفدراسیون‌ها، که عمدتاً از واحدهایی از لوئیزیانا و تگزاس تشکیل شده بودند و احتمالاً توسط سربازان مشروط حمایت می‌شدند، قاطعانه نیروهای اتحادیه را شکست دادند.در پیشروی نبرد، نیروهای اتحادیه، که عمدتاً از لشکر سواره نظام سرتیپ آلبرت ال. لی و بخشهایی از سپاه سیزدهم تشکیل شده بودند، خود را در یک پاکسازی در نزدیکی منسفیلد دیدند.همانطور که آنها منتظر تقویت بیشتر بودند، نیروهای کنفدراسیون با داشتن یک مزیت عددی لحظه ای، یک حمله تهاجمی را در حدود ساعت 4 بعد از ظهر آغاز کردند.در حالی که نیروهای کنفدراسیون در سمت شرق جاده با مقاومت شدیدی مواجه شدند که منجر به کشته شدن موتون شد، نیروهایی که در غرب بودند با موفقیت موقعیت اتحادیه را محاصره کردند و باعث بی نظمی قابل توجهی در بین صفوف اتحادیه شدند.کنفدراسیون ها بی وقفه سربازان اتحادیه در حال عقب نشینی را تعقیب کردند تا اینکه با یک خط دفاعی دیگر اتحادیه که توسط لشکر اموری تشکیل شده بود درگیر شدند که منجر به توقف پیشروی های کنفدراسیون شد.عواقب نبرد منسفیلد برای اتحادیه مهم بود که متحمل 113 کشته، 581 زخمی و 1541 اسیر شد.علاوه بر این، آنها تجهیزات و منابع قابل توجهی را از دست دادند.تلفات کنفدراسیون تقریباً حدود 1000 کشته و زخمی تخمین زده شد.پس از این پیروزی کنفدراسیون، این دو نیرو دوباره در نبرد روز بعد در نبرد Pleasant Hill ملاقات کردند.