جکسون در ساعت 7 صبح متوجه شد که فدرال ها به ستون او نزدیک می شوند.بدون شناسایی مناسب یا منتظر رسیدن بخش اعظم نیروی خود، او به تیپ استون وال ویندر دستور داد تا از میان مه نازک شونده حرکت کند.تیپ بین توپخانه در جناح خود و رگبار تفنگ به جلو گیر کرد و به هم ریخته عقب افتاد.آنها به دو تیپ در پیشاهنگ ارتش شیلدز برخورد کرده بودند که 3000 نفر زیر نظر بریگ بودند.ژنرال اراستوس بی تایلر.جکسون در تلاش برای رهایی از یک فاجعه احتمالی، متوجه شد که آتش توپخانه اتحادیه از یک جرقه از خط الراس آبی می‌آمد.جکسون و ویندر هنگ‌های پیاده نظام 2 و 4 ویرجینیا را از زیر برف ضخیم بالای تپه فرستادند، در آنجا با سه هنگ پیاده نظام اتحادیه که از توپخانه پشتیبانی می‌کردند، برخورد کردند و عقب رانده شدند.پس از شکست حمله او به کولینگ، جکسون به بقیه لشکر ایول، در درجه اول تیپ تریمبل، دستور داد تا از روی پل رودخانه شمالی عبور کنند و آن را پشت سر خود بسوزانند، و افراد فرمونت را در شمال رودخانه منزوی نگه دارند.در حالی که او منتظر رسیدن این نیروها بود، جکسون خط خود را با تیپ هفتم پیاده نظام لوئیزیانا از تیپ تیلور تقویت کرد و به تیلور دستور داد تا تلاش دیگری علیه باتری های اتحادیه انجام دهد.ویندر متوجه شد که فدرال‌ها در شرف حمله هستند، بنابراین دستور حمله پیشگیرانه داد، اما در مواجهه با رگبارهای نقطه‌ای و کم شدن مهمات، بریگاد استون وال منهدم شد.در این مرحله، ایول به میدان نبرد رسید و به هنگ‌های پیاده نظام 44 و 58 ویرجینیا دستور داد تا به جناح چپ خط نبرد اتحادیه در حال پیشروی ضربه بزنند.مردان تایلر عقب نشینی کردند، اما سازماندهی مجدد کردند و مردان ایول را به جنگل جنوب کولینگ بردند.تیلور قبل از پیروزی سه بار به پیاده نظام و توپخانه در کولینگ حمله کرد، اما پس از رسیدن به هدف خود، با حمله جدیدی از سه هنگ اوهایو مواجه شدند.تنها ظاهر غافلگیر کننده نیروهای ایول بود که تایلر را متقاعد کرد که افرادش را عقب نشینی کند.کنفدراسیون ها شروع به بمباران نیروهای اتحادیه در زمین های مسطح کردند و خود ایول با خوشحالی یکی از توپ ها را هدایت می کرد.نیروهای کمکی بیشتر کنفدراسیون شروع به ورود کردند، از جمله تیپ بریگ.ژنرال ویلیام بی تالیافرو و ارتش اتحادیه با اکراه شروع به عقب نشینی کردند.جکسون به ایول گفت: "ژنرال، کسی که دست خدا را در این کار نمی بیند کور است، قربان، کور."تند جکسون به او خیانت کرده بود تا قبل از اینکه نیروهایش به اندازه کافی جمع شوند، حمله کند، که به دلیل وسایل ناکافی برای عبور از رودخانه دشوار شد.نبرد پورت ریپابلیک توسط جکسون ضعیف مدیریت شده بود و از نظر تلفات بیشترین آسیب را برای کنفدراسیون ها داشت - 816 در برابر نیرویی که نصف نیروی او (حدود 6000 تا 3500 نفر) بود.تلفات اتحادیه 1002 نفر بود که درصد بالایی از زندانیان بودند.پس از شکست‌های دوگانه در کراس کیز و پورت ریپابلیک، ارتش‌های اتحادیه عقب‌نشینی کردند و جکسون کنترل دره شناندوآ بالا و میانی را در دست گرفت و ارتش او را آزاد کرد تا رابرت ای لی را قبل از ریچموند در نبردهای هفت روزه تقویت کند.