سپاه پنجم اتحادیه به فرماندهی سرتیپ.ژنرال فیتز جان پورتر، در 30 ژوئن روی تپه موضع گرفت. مک‌کلن برای مبادلات اولیه نبرد حضور نداشت، زیرا سوار بر کشتی آهنین یو اس اس گالن شد و به سمت رودخانه جیمز رفت تا فرود هریسون را بازرسی کند. پایگاه ارتش اوتدارکات کنفدراسیون با چندین اتفاق ناگوار مانع شد.نقشه های بد و راهنماهای معیوب باعث شد که سرلشکر کنفدراسیون جان ماگرودر برای نبرد دیر بیاید، احتیاط بیش از حد سرلشکر بنجامین هوگر را به تاخیر انداخت و سرلشکر استون وال جکسون در جمع آوری توپخانه کنفدراسیون با مشکلاتی مواجه شد.نبرد در مراحلی رخ داد: تبادل اولیه آتش توپخانه، حمله جزئی توسط سرتیپ کنفدراسیون.ژنرال لوئیس آرمیستد، و سه موج متوالی از حملات پیاده نظام کنفدراسیون که توسط دستورات نامشخص لی و اقدامات سرلشکر آغاز شد.Magruder و DH Hill به ترتیب.در هر مرحله، اثربخشی توپخانه فدرال عامل تعیین کننده بود، دفع حمله پس از حمله، که منجر به پیروزی تاکتیکی اتحادیه شد.در طول چهار ساعت، یک سری اشتباهات در برنامه ریزی و ارتباطات باعث شد که نیروهای لی سه حمله شکست خورده پیاده نظام پیشانی را در صدها یارد زمین باز، بدون پشتیبانی توپخانه کنفدراسیون، به سمت نیروهای پیاده نظام و پدافند توپخانه که به شدت مستقر شده بود، انجام دهند.این اشتباهات فرصتی را برای نیروهای اتحادیه فراهم کرد تا تلفات سنگینی را وارد کنند.علیرغم پیروزی ارتش اتحادیه، نبرد نتوانست نتیجه کمپین شبه جزیره را تغییر دهد: پس از نبرد، مک کلن و نیروهایش از مالورن هیل به فرود هریسون عقب نشینی کردند، جایی که او تا 16 اوت در آنجا ماند. نقشه او برای تصرف ریچموند خنثی شده بود. .مطبوعات کنفدراسیون لی را به عنوان ناجی ریچموند معرفی کردند.در مقابل، مک‌کلن متهم به غیبت در میدان جنگ شد، انتقاد شدیدی که در زمان نامزدی ریاست‌جمهوری در سال 1864 او را آزار می‌داد.