ژنرال رابرت ای لی به لشکرهای کنفدراسیون خود در ارتش ویرجینیای شمالی، تحت فرماندهی میدانی ژنرال های بنجامین هوگر، جیمز لانگ استریت و AP Hill دستور داد تا با ارتش در حال عقب نشینی پوتوماک ژنرال جورج بی مک کلین متحد شوند. در مجاورت گلندیل (یا مزرعه فریزر)، تلاش برای گرفتن آن در جناح و نابود کردن آن با جزئیات.ارتش پوتوماک در حال حرکت از مرداب بلوط سفید در عقب نشینی از رودخانه چیکاهومینی به سمت رودخانه جیمز پس از شکست درک شده در نبرد گینز میل بود.همانطور که ارتش اتحادیه به دوراهی گلندیل نزدیک شد، مجبور شد به سمت جنوب بپیچد و جناح راست خود را در معرض غرب قرار دهد.هدف لی این بود که یک حمله چند جانبه از لشکرهایش را به ارتش پوتوماک در نزدیکی چهارراه گلندیل وارد کند، جایی که پیشتاز مدافعان اتحادیه عمدتاً غافل شدند.حمله هماهنگ پیش بینی شده توسط لی به دلیل مشکلاتی که هوگر با آن مواجه شد و تلاش های بی روح سرلشکر توماس جی "استون وال" جکسون محقق نشد، اما حملات موفقیت آمیز توسط لانگ استریت و هیل در نزدیکی چهارراه گلندیل به دفاع اتحادیه در نزدیکی ویلیس نفوذ کرد. کلیسا و به طور موقت خط را شکست.ضدحملات اتحادیه، شکاف را مهر و موم کرد و کنفدراسیون ها را به عقب برگرداند، و حمله آنها را به خط عقب نشینی در امتداد جاده کلیسای ویلیس/کواکر از طریق درگیری های تن به تن وحشیانه دفع کرد.در شمال گلندیل، پیشروی هوگر در جاده چارلز سیتی متوقف شد.در نزدیکی پل باتلاق بلوط سفید، لشکرهای تحت رهبری جکسون به طور همزمان توسط سرتیپ اتحادیه ویلیام بی. فرانکلین در باتلاق بلوط سفید به تعویق افتاد.در جنوب گلندیل در نزدیکی مالورن هیل، سرلشکر کنفدراسیون تئوفیلوس اچ. هولمز تلاش ضعیفی برای حمله به جناح چپ اتحادیه در پل ترکیه انجام داد، اما به عقب رانده شد.این نبرد بهترین شانس لی برای قطع ارتباط ارتش اتحادیه از امنیت رودخانه جیمز بود و تلاش های او برای تقسیم خط فدرال شکست خورد.ارتش پوتوماک با موفقیت به سمت جیمز عقب نشینی کرد و در آن شب، ارتش اتحادیه یک موقعیت قوی در تپه Malvern ایجاد کرد.