در نوامبر 1862، آبراهام لینکلن، رئیس جمهور ایالات متحده، قبل از از دست دادن اعتماد مردم شمال به دولت او، نیاز داشت تا موفقیت تلاش جنگ اتحادیه را نشان دهد.ارتش های کنفدراسیون اوایل پاییز در حال حرکت بودند و به کنتاکی و مریلند حمله کردند.اگرچه هر یک به عقب برگردانده شده بودند، آن ارتش ها دست نخورده باقی ماندند و قادر به اقدام بیشتر بودند.لینکلن از سرلشکر اولیس اس. گرانت خواست تا در مقابل پایگاه کنفدراسیون ویکسبورگ، می سی سی پی پیشروی کند.او سرلشکر دون کارلوس بوئل را با سرلشکر ویلیام اس. روزکرانس جایگزین کرد و امیدوار بود که موضع تهاجمی‌تری در برابر کنفدراسیون‌ها در تنسی داشته باشد و در 5 نوامبر دید که جایگزینی بوئل باعث تحریک سرلشکر جورج نشده بود. B. McClellan در اقدامی، او دستور داد تا سرلشکر Ambrose Burnside را به عنوان فرمانده ارتش Potomac در ویرجینیا جایگزین McClellan کند.با این حال، برنزاید خود را فاقد صلاحیت برای فرماندهی در سطح ارتش می‌دانست و زمانی که این موقعیت به او پیشنهاد شد مخالفت کرد.او تنها زمانی پذیرفت که برایش روشن شد که مک‌کلن در هر صورت جایگزین خواهد شد و یک گزینه جایگزین برای فرماندهی، سرلشکر جوزف هوکر بود که برنزاید از او متنفر بود و به او اعتماد نداشت.Burnside در 7 نوامبر فرماندهی را بر عهده گرفت.برنامه Burnside این بود که در اواسط نوامبر از رودخانه Rappahannock در Fredericksburg عبور کند و قبل از اینکه ارتش لی بتواند او را متوقف کند به سمت پایتخت کنفدراسیون Richmond مسابقه دهد.تأخیرهای بوروکراتیک باعث شد که برنساید نتواند به موقع پل های پانتونی لازم را دریافت کند و لی ارتش خود را برای مسدود کردن گذرگاه ها حرکت داد.هنگامی که ارتش اتحادیه سرانجام توانست پل های خود را بسازد و از زیر آتش عبور کند، نبرد مستقیم در داخل شهر در 11 تا 12 دسامبر رخ داد.نیروهای اتحادیه آماده حمله به مواضع دفاعی کنفدراسیون در جنوب شهر و بر روی یک خط الراس قوی در غرب شهر معروف به ارتفاعات ماری شدند.در 13 دسامبر، لشکر بزرگ چپ سرلشکر ویلیام بی فرانکلین توانست اولین خط دفاعی ژنرال استون وال جکسون را به سمت جنوب سوراخ کند، اما در نهایت دفع شد.برنزاید به بخش‌های بزرگ راست و مرکزی ژنرال‌های ادوین وی سامنر و جوزف هوکر دستور داد تا حملات پیشانی متعددی را علیه موقعیت ژنرال جیمز لانگ‌ستریت در ارتفاعات ماری انجام دهند - همه با تلفات سنگین دفع شدند.در 15 دسامبر، برنزاید ارتش خود را عقب کشید و به یک کمپین شکست خورده دیگر اتحادیه در تئاتر شرقی پایان داد.جنوب به خاطر پیروزی بزرگ خود در شادی فوران کرد.ریچموند اگزمینر آن را به عنوان "شکست خیره کننده از مهاجم، یک پیروزی باشکوه برای مدافع خاک مقدس" توصیف کرد.واکنش ها در شمال برعکس بود و ارتش و رئیس جمهور لینکلن مورد حملات شدید سیاستمداران و مطبوعات قرار گرفتند.سناتور زکریا چندلر، یک جمهوری‌خواه رادیکال، نوشت: «رئیس‌جمهور مردی ضعیف است، برای این موقعیت بسیار ضعیف است، و آن ژنرال‌های احمق یا خائن در نبردها و تأخیرهای غیرقطعی وقت و خون گرانبهای بیشتری را تلف می‌کنند».