نبرد پنج فورک در 1 آوریل 1865، در جنوب غربی پترزبورگ، ویرجینیا، در اطراف محل اتصال جاده فایو فورک، شهرستان دینویدی، در پایان محاصره پترزبورگ، نزدیک به پایان جنگ داخلی آمریکا، انجام شد.ارتش اتحادیه به فرماندهی سرلشکر فیلیپ شریدان یک نیروی کنفدراسیون از ارتش ویرجینیای شمالی به فرماندهی سرلشکر جورج پیکت را شکست داد.نیروی اتحادیه بیش از 1000 تلفات به کنفدراسیون ها وارد کرد و تا 4000 اسیر را در حین تصرف پنج فورک، کلید کنترل راه آهن ساوث ساید، یک خط تدارکات حیاتی و مسیر تخلیه، گرفت.پس از نبرد دادگاه دینویدی (31 مارس) در حدود ساعت 10:00 شب، پیاده نظام سپاه V شروع به رسیدن به نزدیکی میدان جنگ برای تقویت سواره نظام شریدان کرد.دستورات پیکت از فرماندهش ژنرال رابرت ای لی این بود که از پنج فورک "در تمامی خطرات" به دلیل اهمیت استراتژیک آن دفاع کند.حدود ساعت 1:00 بعد از ظهر، شریدان با شلیک اسلحه کوچک، جناح راست و جلوی خط کنفدراسیون را به هم چسباند، در حالی که سپاه V انبوه پیاده نظام، به فرماندهی سرلشکر گوورنور K. Warren، بلافاصله پس از آن به جناح چپ حمله کرد.به دلیل سایه آکوستیک در جنگل، پیکت و فرمانده سواره نظام، سرلشکر فیتژو لی، مرحله آغازین نبرد را نشنیدند و زیردستان آنها نتوانستند آنها را پیدا کنند.اگرچه پیاده نظام اتحادیه نتوانست از سردرگمی دشمن سوء استفاده کند، اما به دلیل عدم شناسایی، آنها به طور اتفاقی توانستند با تشویق شخصی شریدان، خط کنفدراسیون را جمع کنند.پس از نبرد، شریدان به طور بحث انگیزی وارن را از فرماندهی سپاه پنجم خلع کرد، عمدتاً به دلیل دشمنی خصوصی.در همین حال، اتحادیه پنج فورک و جاده‌ای به سمت راه‌آهن ساوث ساید را نگه داشت، که باعث شد ژنرال لی پترزبورگ و ریچموند را رها کند و آخرین عقب‌نشینی خود را آغاز کند.