در حدود سال 830 میلادی، خلیفه المأمون گروهی از منجمان مسلمان را به رهبری خوارزمی مأمور کرد تا فاصله تدمر (پالمیرا) تا رقه، در سوریه مدرن را اندازه گیری کنند.آنها دور زمین را در 15٪ از مقدار امروزی و احتمالاً بسیار نزدیکتر محاسبه کردند.به دلیل عدم قطعیت در تبدیل واحدهای عربی قرون وسطی به واحدهای مدرن، مشخص نیست که واقعاً چقدر دقیق بوده است، اما در هر صورت، محدودیت‌های فنی روش‌ها و ابزارها اجازه نمی‌دهد دقتی بهتر از حدود 5 درصد داشته باشد.روش راحت تری برای تخمین در کتاب البیرونی Codex Masudicus (1037) ارائه شده است.بیرونی برخلاف پیشینیان خود که محیط زمین را با مشاهده همزمان خورشید از دو مکان مختلف اندازه‌گیری می‌کردند، روش جدیدی را برای استفاده از محاسبات مثلثاتی بر اساس زاویه بین دشت و قله کوه ایجاد کرد که این امکان را برای آن فراهم کرد. توسط یک فرد از یک مکان واحد اندازه گیری شود.او از بالای کوه، زاویه شیب را مشاهده کرد که همراه با ارتفاع کوه (که از قبل محاسبه کرده بود)، در فرمول قانون سینوس ها اعمال کرد.این اولین استفاده شناخته شده از زاویه شیب و اولین استفاده عملی از قانون سینوس ها بود.با این حال، این روش به دلیل محدودیت‌های فنی نتوانست نتایج دقیق‌تری نسبت به روش‌های قبلی ارائه دهد و بیرونی ارزشی را که در قرن قبل توسط غزوه مأمون محاسبه شده بود، پذیرفت.