هرج و مرج در سامرا دوره بی ثباتی شدید داخلی از سال 861 تا 870 در تاریخ خلافت عباسی بود که با جانشینی خشونت آمیز چهار خلیفه مشخص شد که به دستان گروه های نظامی قدرتمند رقیب تبدیل شدند.این اصطلاح از پایتخت و مقر آن زمان دربار خلیفه، سامرا گرفته شده است.هرج و مرج در سال 861 با قتل خلیفه متوکل توسط محافظان ترک آغاز شد.جانشین او، المنتصر، شش ماه قبل از مرگش حکومت کرد که احتمالاً توسط سران ارتش ترکیه مسموم شده بود.جانشین او مستعین شد.تقسیمات درون رهبری نظامی ترکیه مستعین را قادر ساخت تا در سال 865 با حمایت برخی از روسای ترک (بوغه کوچک و وصیف) و رئیس پلیس و فرماندار بغداد محمد به بغداد فرار کند، اما بقیه ارتش ترکیه ارتش جدیدی را انتخاب کردند. خلیفه در شخص معتز و بغداد را محاصره کرد و در سال 866 شهر را وادار به تسلیم کرد. مستعین تبعید و اعدام شد.معتز توانا و پرانرژی بود و کوشید تا سران نظامی را تحت کنترل درآورد و نظامیان را از اداره مدنی خارج کند.در برابر سیاست های او مقاومت شد و در ژوئیه 869 او نیز خلع شد و کشته شد.جانشین او، مهتدی نیز تلاش کرد تا اقتدار خلیفه را تأیید کند، اما او نیز در ژوئن 870 کشته شد.