የብሪታንያ የበርማ አገዛዝ ከ1824 እስከ 1948 የቀጠለ ሲሆን በበርማ ውስጥ ከተለያዩ ጎሳ እና ፖለቲካ ቡድኖች ጦርነቶች እና ተቃውሞዎች ታይቷል።ቅኝ ግዛቱ የተጀመረው በአንደኛው የአንግሎ-በርማ ጦርነት (1824-1826) ሲሆን ይህም ወደ ቴናሴሪም እና አራካን መቀላቀል ደረሰ።ሁለተኛው የአንግሎ-በርማ ጦርነት (1852) እንግሊዞች የታችኛው በርማን እንዲቆጣጠሩ አደረገ፣ በመጨረሻም፣ ሦስተኛው የአንግሎ-በርማ ጦርነት (1885) የላይኛው በርማን በመቀላቀል የበርማ ንጉሣዊ አገዛዝ እንዲወርድ አደረገ።ብሪታንያ በ1886 በርማንየህንድ ግዛት አድርጋ ዋና ከተማዋን ራንጉን ላይ አድርጋለች።በንጉሣዊው ሥርዓት መጥፋት እና በሃይማኖት እና በመንግሥት መለያየት ምክንያት የቡርማ ማህበረሰብ በእጅጉ ተለውጧል።^[75] ምንም እንኳን ጦርነቱ ከጥቂት ሳምንታት በኋላ በይፋ ቢቆምም፣ በሰሜን በርማ እስከ 1890 ድረስ ተቃውሞው ቀጠለ፣ እንግሊዞች በመጨረሻ መንደሮችን ስልታዊ በሆነ መንገድ ማውደም እና አዳዲስ ባለስልጣናትን በመሾም ሁሉንም የሽምቅ እንቅስቃሴ ለማስቆም ጀመሩ።የህብረተሰቡ ኢኮኖሚያዊ ባህሪም በእጅጉ ተለውጧል።የስዊዝ ካናል ከተከፈተ በኋላ የበርማ ሩዝ ፍላጎት እያደገ እና ሰፊ መሬት ለእርሻ ተከፍቷል።ነገር ግን አዲሱን መሬት ለእርሻ ለማዘጋጀት አርሶ አደሮች በከፍተኛ ወለድ ቼቲያርስ ከሚባሉ የህንድ አበዳሪዎች ገንዘብ ለመበደር የተገደዱ ሲሆን ብዙውን ጊዜ መሬትና ከብቶችን በመከልከል እና በማፈናቀል ይደረጉ ነበር።አብዛኛው ስራው ወደ ህንዳዊ ሰራተኞቻቸው ነበር፣ እና መንደሮች በሙሉ 'ዳኮቲ' (የታጠቁ ዘረፋ) ሲወስዱ ከህግ ወጡ።የበርማ ኢኮኖሚ ሲያድግ፣ አብዛኛው ኃይል እና ሀብት በበርካታ የብሪታንያ ኩባንያዎች፣ በአንግሎ-በርማ ሰዎች እና ከህንድ በመጡ ስደተኞች እጅ ውስጥ ቀርቷል።^[76] ሲቪል ሰርቪሱ በአብዛኛው በአንግሎ-ቡርማውያን ማህበረሰብ እና ህንዶች ይሰራ ነበር፣ እና ባማርስ በአብዛኛው ሙሉ በሙሉ ከወታደራዊ አገልግሎት ተገለለ።የብሪታንያ አገዛዝ በበርማ ላይ ከፍተኛ ማህበራዊ፣ ኢኮኖሚያዊ እና ፖለቲካዊ ተጽእኖ ነበረው።በኢኮኖሚ በርማ በሀብት የበለፀገ ቅኝ ግዛት ሆነች፣ የእንግሊዝ ኢንቨስትመንት ትኩረት ያደረገው እንደ ሩዝ፣ ቲክ እና ሩቢ ባሉ የተፈጥሮ ሃብቶች ላይ ነው።የባቡር ሀዲዶች፣ የቴሌግራፍ ስርዓቶች እና ወደቦች ተዘርግተው ነበር ነገር ግን በአብዛኛው ለአካባቢው ህዝብ ጥቅም ሳይሆን የሃብት ማውጣትን ለማመቻቸት ነው።በማህበረ-ባህል፣ እንግሊዞች የ‹‹ከፋፍለህ ግዛ›› ስትራቴጂን ተግባራዊ በማድረግ የተወሰኑ አናሳ ብሄረሰቦችን ከብዙሃኑ የባማር ህዝብ በላይ በማድላት እስከ ዛሬ ድረስ ያለውን የጎሳ ግጭት አባብሶታል።የትምህርት እና የህግ ስርአቶች ተስተካክለው ነበር፣ ነገር ግን እነዚህ ብዙውን ጊዜ እንግሊዞችን እና ከእነሱ ጋር የሚተባበሩትን ተመጣጣኝ ባልሆነ መንገድ ይጠቅማሉ።