እ.ኤ.አ. በ 1323 ኦቶማኖች የሁለተኛው የቡልጋሪያ ግዛት ዋና ከተማ የሆነችውን ታርኖቮን ከሶስት ወር ከበባ በኋላ ያዙ ።በ1326 ቪዲን ሳርዶም በኒኮፖሊስ ጦርነት ክርስቲያናዊ የመስቀል ጦርነት ከተሸነፈ በኋላ ወደቀ።በዚህም ኦቶማኖች ቡልጋሪያን ገዝተው ያዙ።^[32] በፖላንድ ዉላዲስዋዉ ሳልሳዊ የታዘዘ የፖላንድ -ሃንጋሪ ክሩሴድ በ1444 ቡልጋሪያን እና የባልካን አገሮችን ነፃ ለማውጣት ተነሳ፣ነገር ግን ቱርኮች በቫርና ጦርነት አሸንፈዋል።አዲሶቹ ባለሥልጣኖች የቡልጋሪያን ተቋማት አፍርሰው የተለየውን የቡልጋሪያ ቤተ ክርስቲያን በቁስጥንጥንያ የኢኩሜኒካል ፓትርያርክነት አዋሕደውታል (ምንም እንኳን አንድ ትንሽ፣ ራስ-ሰር የሆነ የቡልጋሪያ የኦህዲድ ሊቀ ጳጳስ እስከ ጥር 1767 በሕይወት የተረፈ ቢሆንም)።የቱርክ ባለስልጣናት አመጽን ለመከላከል አብዛኞቹን የመካከለኛው ዘመን የቡልጋሪያ ምሽጎችን አወደሙ።ትላልቅ ከተሞች እና የኦቶማን ኃይላት የበላይ የሆኑባቸው አካባቢዎች እስከ 19ኛው ክፍለ ዘመን ድረስ በሕዝብ ብዛት ተጨናንቀዋል።^[33]ኦቶማኖች ክርስቲያኖችን ሙስሊም እንዲሆኑ አይጠይቁም ነበር።ቢሆንም፣ በተለይ በሮዶፔስ ውስጥ በግዳጅ የተገደዱ ግለሰቦች ወይም የጅምላ እስላሞች ብዙ ጉዳዮች ነበሩ።እስልምናን የተቀበሉ ቡልጋሪያውያን፣ ፖማኮች፣ የቡልጋሪያ ቋንቋ፣ አለባበስ እና ከእስልምና ጋር የሚስማሙ አንዳንድ ልማዶችን ጠብቀዋል።^[32]የኦቶማን ስርዓት በ 17 ኛው ክፍለ ዘመን ማሽቆልቆል ጀመረ እና በ 18 ኛው መጨረሻ ላይ ሁሉም ነገር ወድቋል.ማዕከላዊ መንግስት ባለፉት አስርት ዓመታት ውስጥ ተዳክሟል እናም ይህ በርካታ የአካባቢያዊ የኦቶማን ትላልቅ ግዛቶች ባለቤቶች በተናጥል ክልሎች ላይ የግል ስልጣኔን እንዲመሰርቱ አስችሏቸዋል።^[34][32]የቡልጋሪያ ወግ ይህን ጊዜ kurdjaliistvo ይለዋል፡ kurdjalii የሚባሉ የታጠቁ የቱርኮች ባንዶች አካባቢውን አሠቃዩት።በብዙ ክልሎች በሺዎች የሚቆጠሩ ገበሬዎች ከገጠር ወደ አካባቢው ከተሞች ወይም (በተለምዶ) ወደ ኮረብታዎች ወይም ደኖች ሸሹ;አንዳንዶቹ ከዳኑብ አልፈው ወደ ሞልዶቫ፣ ዋላቺያ ወይም ደቡብ ሩሲያ ሸሹ።^[32] የኦቶማን ባለስልጣናት ማሽቆልቆል የቡልጋሪያ ባህል ቀስ በቀስ እንዲነቃቃ አስችሎታል፣ ይህም የብሄራዊ ነጻነት ርዕዮተ ዓለም ቁልፍ አካል ሆነ።በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን በአንዳንድ አካባቢዎች ሁኔታዎች ቀስ በቀስ ተሻሽለዋል.አንዳንድ ከተሞች - እንደ ጋብሮቮ, ትሪያቭና, ካርሎቮ, ኮፕሪቭሽቲሳ, ሎቭች, ስኮፒ - የበለጸጉ ናቸው.የቡልጋሪያ ገበሬዎች መሬታቸውን ያዙ, ምንም እንኳን በይፋ የሱልጣኑ ቢሆንም.19ኛው ክፍለ ዘመንም የተሻሻለ የመገናኛ፣ የትራንስፖርት እና የንግድ ልውውጥ አምጥቷል።በቡልጋሪያ ምድር የመጀመሪያው ፋብሪካ በ1834 በስሊቨን የተከፈተ ሲሆን የመጀመሪያው የባቡር መስመር (በሩሴ እና ቫርና መካከል) በ1865 መስራት ጀመረ።