በ1966 በምስራቅ ፓኪስታን ሼክ ሙጂቡር ራህማን የተጀመረው የስድስት ነጥብ ንቅናቄ ለአካባቢው የበለጠ የራስ ገዝ አስተዳደርን ፈለገ።^[5] በዋነኛነት በአዋሚ ሊግ የሚመራው ይህ እንቅስቃሴ በምእራብ የፓኪስታን ገዥዎች ለምስራቅ ፓኪስታን ብዝበዛ ምላሽ የሰጠ እና በባንግላዲሽ ነፃነት ላይ ትልቅ እርምጃ ተደርጎ ይወሰዳል።በየካቲት 1966 በምስራቅ ፓኪስታን የሚገኙ የተቃዋሚ መሪዎች ከታሽከንት በኋላ ስላለው የፖለቲካ ሁኔታ ለመወያየት ብሔራዊ ኮንፈረንስ ጠሩ።አዋሚ ሊግን ወክለው ሼክ ሙጂቡር ራህማን በላሆር በተካሄደው ኮንፈረንስ ተሳትፈዋል።በፌብሩዋሪ 5 ስድስቱን ነጥቦች በጉባኤው አጀንዳ ውስጥ ለማካተት በማለም አቅርቧል።ነገር ግን ያቀረበው ሃሳብ ውድቅ ተደረገ እና ራህማን ተገንጣይ የሚል ስያሜ ተሰጥቶታል።በዚህም ምክንያት በየካቲት 6 ጉባኤውን ተወ።በዚያ ወር በኋላ የአዋሚ ሊግ የስራ ኮሚቴ ስድስት ነጥቦችን በሙሉ ድምፅ ተቀብሏል።የስድስት ነጥብ ፕሮፖዛል የተፈጠረው ለምስራቅ ፓኪስታን የበለጠ የራስ ገዝ አስተዳደር ለመስጠት ካለው ፍላጎት ነው።ምንም እንኳን አብዛኛው የፓኪስታን ህዝብ ቢይዝም እና እንደ ጁት ባሉ ምርቶች ለወጪ ንግድ ገቢው ከፍተኛ አስተዋፅኦ ቢያደርግም ፣ምስራቅ ፓኪስታን በፓኪስታን ውስጥ በፖለቲካ ስልጣን እና በኢኮኖሚያዊ ጥቅማጥቅሞች የተገለሉ እንደሆኑ ተሰምቷቸዋል።ሃሳቡ የመላው ፓኪስታን አዋሚ ሊግ ፕሬዝዳንት ናዋብዛዳ ናሳሩላህ ካን እንዲሁም እንደ ናሽናል አዋሚ ፓርቲ ፣ጃማት-ኢ-ኢስላሚ እና ፓርቲዎችን ጨምሮ ከምእራብ ፓኪስታን ፖለቲከኞች እና ከምስራቃዊ ፓኪስታን የመጡ አንዳንድ የአዋሚ ሊግ ያልሆኑ ፖለቲከኞች ውድቅ ገጥሟቸዋል ። ኒዛም-ኢ-እስልምና።ይህ ተቃውሞ ቢሆንም፣ እንቅስቃሴው በአብዛኛዎቹ የምስራቅ ፓኪስታን ህዝብ ዘንድ ከፍተኛ ድጋፍ አግኝቷል።