እ.ኤ.አ.በተማሪዎች በሚመሩ ሰላማዊ ሰልፎች ተገፋፍቶ እና እንደ አዋሚ ሊግ እና ናሽናል አዋሚ ፓርቲ ባሉ የፖለቲካ ፓርቲዎች የተደገፈ ህዝባዊ አመፁ የፖለቲካ ማሻሻያ ጠየቀ እና የአጋርታላ ሴራ ጉዳይ እና የቤንጋሊ ብሄርተኛ መሪዎችን ሼክ ሙጂቡር ራህማን ጨምሮ መታሰራቸውን ተቃውመዋል።^[6] በ1966 ከነበረው ባለ ስድስት ነጥብ ንቅናቄ እንቅስቃሴ የበለጠ ተባብሶ በ1969 መጀመሪያ ላይ ሰፊ ሰልፎች እና ከመንግስት ሃይሎች ጋር አልፎ አልፎ ግጭቶችን አሳይቷል።ይህ ህዝባዊ ግፊት በፕሬዚዳንት አዩብ ካን ስልጣን በመልቀቅ የአጋርታላ ሴራ ጉዳይ እንዲነሳ ምክንያት ሆኗል፣ በዚህም ምክንያት ሼክ ሙጂቡር ራህማን እና ሌሎችም በነጻ ተለቀቁ።ለተፈጠረው አለመረጋጋት ምላሽ፣ አዩብ ካንን የተካው ፕሬዝዳንት ያህያ ካን በጥቅምት 1970 ብሔራዊ ምርጫ እንደሚካሄድ አስታውቀዋል። አዲስ የሚመረጠው ጉባኤ የፓኪስታንን ህገ መንግስት እንደሚያረቅቅ እና ምዕራብ ፓኪስታንን ወደ ተለያዩ ግዛቶች እንደሚከፋፈል አስታውቋል።እ.ኤ.አ. ማርች 31 ቀን 1970 የሕግ ማዕቀፍ ትዕዛዝ (ኤልኤፍኦ) አስተዋውቋል ፣ ይህም የአንድ የካሜር ምክር ቤት ቀጥተኛ ምርጫ እንዲደረግ ጥሪ አቀረበ።^[7] ይህ እርምጃ በከፊል የምእራብ ፓኪስታን ሰፊ የክልል የራስ ገዝ አስተዳደር ጥያቄዎችን በተመለከተ በምዕራቡ ዓለም ያለውን ስጋት ለመፍታት ነው።የኤልኤፍኦ ዓላማ የወደፊቱ ሕገ መንግሥት የፓኪስታንን የግዛት አንድነት እና የእስልምና ርዕዮተ ዓለም እንደሚጠብቅ ለማረጋገጥ ነው።እ.ኤ.አ. በ1954 የተመሰረተው የምዕራብ ፓኪስታን የተቀናጀ ግዛት ተወገደ፣ ወደ መጀመሪያዎቹ አራት ግዛቶች ማለትም ፑንጃብ፣ ሲንድ፣ ባሎቺስታን እና የሰሜን-ምዕራብ ድንበር ግዛት ተመለሰ።በብሔራዊ ምክር ቤት ውስጥ ያለው ውክልና በሕዝብ ብዛት ላይ የተመሰረተ ነበር, ይህም ለምስራቅ ፓኪስታን ሰፊ ህዝቧን, አብላጫውን መቀመጫ ይሰጣል.የሼክ ሙጂብ ፍላጎት የኤልኤፍኦ እና የህንድ በምስራቅ ፓኪስታን ውስጥ እየጨመረ ያለውን ጣልቃገብነት ችላ በማለት ማስጠንቀቂያ ቢሰጥም ያህያ ካን የፖለቲካውን እንቅስቃሴ በተለይም በምስራቅ ፓኪስታን የሚገኘውን የአዋሚ ሊግ ድጋፍን አሳንሷል።^[7]እ.ኤ.አ. በታህሳስ 7 ቀን 1970 የተካሄደው አጠቃላይ ምርጫ ፓኪስታን ከነጻነት በኋላ የመጀመሪያ እና ከባንግላዲሽ ነፃነት በፊት የተደረገው የመጨረሻ ምርጫ ነው።ምርጫው የተካሄደው ለ300 አጠቃላይ የምርጫ ክልሎች ሲሆን 162 በምስራቅ ፓኪስታን እና 138 በምዕራብ ፓኪስታን እንዲሁም 13 ተጨማሪ መቀመጫዎች ለሴቶች ተዘጋጅተዋል።^[8] ይህ ምርጫ በፓኪስታን የፖለቲካ ምህዳር እና በመጨረሻም የባንግላዲሽ ምስረታ ወሳኝ ወቅት ነበር።