እ.ኤ.አ. ኦክቶበር 21 ቀን 1854 እሷ እና የ38 ሴት በጎ ፈቃደኛ ነርሶች ዋና ነርስዋ ኤሊዛ ሮበርትስ እና አክስቷ ማይ ስሚዝ እና 15 የካቶሊክ መነኮሳት ወደ ኦቶማን ኢምፓየር ተላኩ።ናይቲንጌል በኖቬምበር 1854 መጀመሪያ ላይ በስኩታሪ ወደሚገኘው ሰሊሚዬ ባራክስ ደረሰች። ቡድኗ ለቆሰሉ ወታደሮች ደካማ እንክብካቤ የተደረገው በስራቸው በበዛባቸው የህክምና ባለሙያዎች በይፋ ግድየለሽነት መሆኑን አረጋግጧል።የመድኃኒት አቅርቦት እጥረት፣ የንጽህና አጠባበቅ ቸልተኛ ነበር፣ እና በጅምላ የሚያዙ ኢንፌክሽኖች የተለመዱ ሲሆኑ ብዙዎቹ ለሞት የሚዳርጉ ናቸው።ለታካሚዎች ምግብ ለማዘጋጀት ምንም አይነት መሳሪያ አልነበረም.ናይቲንጌል ለተቋማቱ ደካማ ሁኔታ የመንግስት መፍትሄ እንዲሰጠው ለ ታይምስ ልመና ከላከ በኋላ፣ የብሪቲሽ መንግስት በእንግሊዝ ውስጥ ተገንብቶ ወደ ዳርዳኔልስ የሚጓጓዝ ቅድመ-ግንባታ ሆስፒታል እንዲሰራ ለኢሳባርድ ኪንግደም ብሩኔል ትእዛዝ ሰጠ።ውጤቱም በኤድመንድ አሌክሳንደር ፓርክስ አስተዳደር ስር የሟቾች ቁጥር ከስኩታሪ አንድ አስረኛ ያነሰ የነበረው የሲቪል ተቋም የሆነው የሬንኪዮ ሆስፒታል ነበር።በናሽናል ባዮግራፊ መዝገበ ቃላት ውስጥ እስጢፋኖስ ፔጄት እንዳስታወቀው ናይቲንጌል የሞት መጠንን ከ42% ወደ 2% ቀንሶታል፣ ወይ እራሷ በንፅህና አጠባበቅ ላይ በማሻሻያ አልያም ለንፅህና ኮሚሽን በመጥራት።ለምሳሌ ናይቲንጌል በምትሠራበት የጦር ሆስፒታል ውስጥ የእጅ መታጠብ እና ሌሎች የንጽህና አጠባበቅ ዘዴዎችን ተግባራዊ አድርጋለች።