በ717-718 ሁለተኛው የዐረቦች የቁስጥንጥንያ ከበባ የኡመያ ካሊፋ ግዛት ሙስሊም አረቦች የባይዛንታይን ኢምፓየር ዋና ከተማ በሆነችው ቁስጥንጥንያ ላይ የተቀናጀ የመሬትና የባህር ጥቃት ነበር።ዘመቻው የሃያ አመታት ጥቃቶችን እና ተራማጅ የአረቦች የባይዛንታይን ድንበሮች ወረራ፣ የባይዛንታይን ጥንካሬ ደግሞ በተራዘመ የውስጥ ትርምስ ተዳክሟል።እ.ኤ.አ. በ 716 ከአመታት ዝግጅት በኋላ አረቦች በመስላማ ኢብን አብድ አል-ማሊክ የሚመራው የባይዛንታይን ትንሹን እስያ ወረሩ።አረቦች መጀመሪያ ላይ የባይዛንታይን የእርስ በርስ ግጭት ለመበዝበዝ ተስፋ አድርገው ከጄኔራል ሊዮ ሳልሳዊ ኢሳውሪያዊ ጋር የጋራ ምክንያት አደረጉ, እሱም በንጉሠ ነገሥት ቴዎዶስዮስ 3 ላይ በተነሳው.ሊዮ ግን አሳታቸው እና የባይዛንታይን ዙፋን ለራሱ አስገኘ።በትንሿ እስያ ምዕራባዊ የባህር ዳርቻዎች ከከረሙ በኋላ፣ በ717 የበጋ ወራት መጀመሪያ ላይ የአረብ ጦር ወደ ትሬስ አቋርጦ ከተማዋን ለመክበብ በግዙፉ የቴዎዶስያን ግንቦች የተጠበቀች ነበረች።ከመሬት ጦር ጋር አብሮ የነበረው እና ከተማዋን በባህር የተከለከለችውን ለማጠናቀቅ ታስቦ የነበረው የአረብ መርከቦች በባይዛንታይን የባህር ኃይል ከደረሱ በኋላ የግሪክን እሳት በመጠቀም ገለልተኛ ሆነዋል።ይህም ቁስጥንጥንያ በባህር እንዲመለስ አስችሎታል፣ የአረብ ጦር ግን በረሃብ እና በበሽታ አንካሳ በሆነበት ወቅት ባልተለመደ ክረምት።እ.ኤ.አ. በ 718 የፀደይ ወቅት ፣ እንደ ማጠናከሪያ የተላኩ ሁለት የአረብ መርከቦች ክርስቲያን ሰራተኞቻቸው ከከዱ በኋላ በባይዛንታይን ተደምስሰው ነበር ፣ እና በትንሿ እስያ በኩል ወደ ባህር የተላከ ተጨማሪ ጦር አድፍጦ ተሸነፈ።በቡልጋሮች ጀርባቸው ላይ ካደረሱት ጥቃት ጋር ተዳምሮ አረቦች እ.ኤ.አ. ነሐሴ 15 ቀን 718 ከበባውን ለማንሳት ተገደዱ። የመልስ ጉዞው ላይ የአረብ መርከቦች በተፈጥሮ አደጋዎች ሙሉ በሙሉ ወድመዋል ማለት ይቻላል።የከበባው ውድቀት ሰፋ ያለ ውጤት ነበረው።የቁስጥንጥንያ መታደግ የባይዛንቲየምን ቀጣይነት ያለው ህልውና ያረጋገጠ ሲሆን የከሊፋቱ ስልታዊ አመለካከት ተቀይሯል፡ በባይዛንታይን ግዛቶች ላይ በየጊዜው የሚሰነዘረው ጥቃት ቢቀጥልም ቀጥተኛ የወረራ ግብ ተጥሏል።አለመሳካቱ የሙስሊሞችን ወደ ደቡብ ምስራቅ አውሮፓ ለዘመናት የገፋው ግስጋሴውን ስላራዘመው የታሪክ ተመራማሪዎች ከበባው ከታሪክ ዋነኛ ጦርነቶች አንዱ እንደሆነ አድርገው ይቆጥሩታል።