Sezar Galyalıların teslimiyetini kabul etti.Ancak ciddi bir örnek oluşturarak bunun son Galya isyanına damgasını vurmasını sağlamaya karar verdi.Hayatta kalanları çağdaş savaşlarda alışılagelmiş olduğu gibi idam etmeye veya köle olarak satmaya karşı karar verdi.Bunun yerine, hayatta kalan askerlik çağındaki tüm erkeklerin ellerini kesti ama onları hayatta bıraktı.Daha sonra mağlup Galyalıları herkesin bir daha kendisine veya Roma Cumhuriyeti'ne karşı silaha sarılamayacaklarını görmeleri için eyaletin dört bir yanına dağıttı.Galyalı isyancılarla uğraştıktan sonra Sezar, lejyonlardan ikisini aldı ve yazı daha önce ziyaret etmediği Aquitania'da geçirmek amacıyla yola çıktı.Kısa bir süre Roma eyaleti Gallia Narbonensis'teki Narbo Martius şehrinden geçti ve Nementocenna'ya doğru yürüdü.Başka isyan çıkmadığından Galya'nın yeterince sakinleştiğini düşünen Sezar, 13. Lejyon'u aldı ve İtalya'ya yürüdü; burada Rubicon'u geçerek MÖ 17 Aralık 50'de Büyük Roma İç Savaşı'nı başlattı.