Ҷунбиши дифоъ аз ҳуқуқи миллӣ, ки бо номи Ҷунбиши миллии Туркия низ маъруф аст, фаъолиятҳои сиёсӣ ва низомии инқилобиёни туркро дар бар мегирад, ки дар натиҷаи шикасти империяи Усмонӣ ба таъсис ва ташаккули Ҷумҳурии муосири Туркия оварда расонд. дар Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ ва баъдан ишғоли Константинопол ва тақсими империяи Усмонӣ аз ҷониби иттифоқчиён тибқи шартҳои созиши Мудрос.Инқилобчиёни турк ба муқобили ин тақсимшавӣ ва бар зидди шартномаи Севр, ки соли 1920 аз ҷониби ҳукумати Усмонӣ имзо шуда буд, ки қисматҳои худи Анадолуро тақсим мекард, шӯриш карданд.Ин таъсиси иттиҳоди инқилобчиёни турк ҳангоми тақсимшавӣ бо Ҷанги истиқлолияти Туркия, 1 ноябри соли 1922 барҳам додани султонати усмонӣ ва 29 октябри соли 1923 эълон шудани Ҷумҳурии Туркия дар натиҷаи он гардид. мудофизати хукукдои миллии Анадолу ва Румели, ки дар охир эълон кард, ки ягона манбаи идораи халки турк Мачлиси бузурги миллии Туркия мебошад.Ҳаракат дар соли 1919 тавассути як қатор созишномаҳо ва конфронсҳо дар саросари Анадолу ва Фракия таъсис дода шудааст.Ҳадафи ин раванд муттаҳид кардани ҳаракатҳои мустақил дар саросари кишвар барои эҷоди садои умумӣ буд ва ба Мустафо Камол Отатурк тааллуқ дорад, зеро ӯ сухангӯи ибтидоӣ, арбоби ҷамъиятӣ ва раҳбари низомии ин ҳаракат буд.