Мубодилаи ањолии соли 1923 байни Юнон ва Туркия аз «Конвенсия дар бораи мубодилаи ањолии юнонию туркї», ки 30 январи соли 1923 дар Лозанна (Швейтсария) аз љониби њукуматњои Юнон ва Туркия ба имзо расида буд, бармеояд.Дар он ҳадди аққал 1,6 миллион нафар (1,221,489 православии юнонӣ аз Осиёи Хурд, Фракияи Шарқӣ, Алпҳои Понтикӣ ва Қафқоз ва 355,000-400,000 мусалмон аз Юнон) ширкат доштанд, ки аксари онҳо маҷбуран гуреза ва де-юре аз сарзаминҳои худ денатурализатсия шудаанд.Дархости аввалия оид ба табодули аҳолӣ аз Элефтериос Венизелос дар номае буд, ки вай 16 октябри соли 1922 ба Лигаи Миллатҳо ҳамчун як роҳи ба эътидол овардани муносибатҳои де-юре пешниҳод карда буд, зеро аксарияти сокинони зиндамондаи юнониёни Туркия аз куштори ахир гурехта буданд. то он вакт ба Юнон.Венизелос «мубодилаи мачбурии ахолии юнонию турк»-ро пешниход карда, аз Фридтёф Нансен хохиш кард, ки чорахои заруриро ба амал орад.Ҳарчанд аз ин пеш, 16 марти соли 1922, вазири корҳои хориҷии Туркия Юсуф Кемол Тенгришенк изҳор дошта буд, ки "ҳукумати Анқара ба таври қатъӣ ҷонибдори роҳи ҳалли он аст, ки афкори ҷаҳониро қонеъ карда, оромиро дар кишвари худ таъмин кунад" ва «Т тайёр буд, ки идеяи мубодилаи ахолиро дар байни юнонихои Осиёи Хурд ва мусулмонони Юнон кабул кунад».Давлати нави Туркия инчунин табодули аҳолӣро ҳамчун як роҳи ба расмият даровардан ва доимӣ кардани гурези юнониёни православии аслии худ дар назар дошт ва дар баробари оғози хуруҷи нави шумораи камтари (400 000) мусулмон аз Юнон ҳамчун як роҳи таъмини муҳоҷир деҳаҳои православии навбунёди Туркия;Дар ҳамин ҳол Юнон онро як роҳи таъмини гурезаҳои православии юнонӣ аз Туркия бо заминҳои мусалмонони ихроҷшуда медонист.Ин табодули умдаи ҳатмии аҳолӣ ё ихроҷи мутақобила на бар пояи забон ё этникӣ, балки ба ҳуввияти мазҳабӣ асос ёфта буд ва тақрибан ҳамаи халқҳои таҳҷоии масеҳии православии Туркияро (арзиши румӣ/византӣ), аз ҷумла, ҳатто арманиҳоро дар бар мегирифт. ва гурӯҳҳои православии туркзабон ва аз тарафи дигар аксари мусулмонони бумии Юнон, аз ҷумла шаҳрвандони мусулмони юнонӣзабон, аз қабили туркҳои Валлаҳад ва Крит, инчунин гурӯҳҳои лӯлиҳои мусалмон, ба мисли Сепечидеҳо.Ҳар як гурӯҳ мардуми бумӣ, шаҳрвандон ва ҳатто собиқадорони давлате, ки онҳоро бадарға кардааст, буданд ва ҳеҷ кадоме аз онҳо дар давлат намояндагӣ надоштанд, ки дар шартномаи мубодила аз номи онҳо сухан гӯянд.