Ҷанги Юнону Туркия дар солҳои 1919-1922 байни Юнон ва Ҷунбиши Миллии Туркия ҳангоми тақсими Империяи Усмонӣ дар пайи Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ , аз моҳи майи соли 1919 то октябри соли 1922 ҷараён гирифт.Маъракаи юнонӣ пеш аз ҳама аз он сабаб оғоз шуд, ки иттифоқчиёни ғарбӣ, бахусус сарвазири Бритониё Дэвид Ллойд Ҷорҷ ба Юнон ваъда дода буданд, ки аз ҳисоби Империяи Усмонӣ, ки чанде пеш дар Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ шикаст хӯрда буданд, ба даст хоҳанд овард. Юнони Қадим ва Империяи Византия пеш аз забт кардани туркҳо дар асрҳои 12-15.Муборизаи мусаллаҳона вақте оғоз шуд, ки нерӯҳои юнонӣ 15 майи соли 1919 ба Смирна (Измири ҳозира) фуруд омаданд. Онҳо дар дохили кишвар пеш рафта, қисмати ғарбӣ ва шимолу ғарбии Анадолу, аз ҷумла шаҳрҳои Маниса, Баликесир, Айдин, Кутахия, Бурса, ва Эскишехир.Пешравии онхо аз тарафи кушунхои турк дар мухорибаи Сакарё дар соли 1921 санчида шуд. Фронти Юнон дар мохи августи соли 1922 бо хучуми чавобии туркхо шикаст хӯрд ва ҷанг бо баргардонидани Смирна аз ҷониби нерӯҳои турк ва оташи бузурги Смирна амалан анҷом ёфт.Дар натича хукумати Юнон талабхои харакати миллии Туркияро кабул карда, ба сархадхои пеш аз чанги худ баргашт ва бо хамин Фракияи Шаркй ва Анатолияи Гарбиро ба ихтиёри Туркия гузошт.Иттифоқчиён аз шартномаи Севр даст кашиданд, то дар Лозанна бо Ҳаракати миллии Туркия гуфтушунид кунанд.Шартномаи Лозанна истиклолияти Республикаи Туркия ва сохибихтиёрии онро бар Анадолу, Истанбул ва Фракияи Шарки эътироф кард.Хукуматхои Юнон ва Туркия дар бораи машгул шудан ба мубодилаи ахолй розй шуданд.