Аввалин десант 17 ноябри соли 1918 дар Мерсин бо тақрибан 15 000 нафар, асосан ихтиёриён аз легионҳои армании фаронсавӣ бо ҳамроҳии 150 афсари фаронсавӣ сурат гирифт.Ҳадафҳои аввалини ин қувваҳои экспедитсионӣ ишғоли бандарҳо ва барҳам додани маъмурияти усмонӣ буданд.19 ноябр Тарсусро ишғол карданд, то ки атрофро бехатар созанд ва ба таъсиси штаб дар Адана омода шаванд.Пас аз ишғоли Киликия дар охири соли 1918, аскарони фаронсавӣ дар охири соли 1919 музофотҳои Усмонӣ, Антеп, Мараш ва Урфаро дар ҷануби Анатолиё ишғол карданд ва мувофиқи мувофиқа онҳоро аз нерӯҳои Бритониё гирифтанд.Дар минтақаҳое, ки ишғол кардаанд, фаронсавӣ ба муқовимати фаврии туркҳо дучор шуданд, бахусус аз он сабаб, ки онҳо худро бо ҳадафҳои арманӣ алоқаманд мекарданд.Сарбозони фаронсавӣ дар минтақа бегона буданд ва барои дарёфти иттилоъоти иктишофии худ аз милисаҳои арманӣ истифода мекарданд.Шаҳрвандони турк дар ин минтақа бо қабилаҳои араб ҳамкорӣ доштанд.Дар муқоиса бо таҳдиди юнонӣ, фаронсавӣ барои Мустафо Камол Пошо камтар хатарнок ба назар мерасид, ки вай пешниҳод кард, ки агар таҳдиди юнонӣ бартараф карда шавад, фаронсавӣ қаламравҳои худро дар Туркия нигоҳ намедорад, хусусан, зеро онҳо асосан мехостанд дар Сурия ҷойгир шаванд.