Калоян аз пошхӯрии империяи Византия истифода бурда, қаламравҳои собиқи Византияро дар Фракия забт кард.Дар аввал ӯ кӯшиш мекард, ки бо салибчиён (ё «лотинҳо») тақсимоти осоиштаи заминҳоро таъмин кунад.Вай аз Иннокенти III хоҳиш кард, ки онҳоро аз ҳамла ба Булғористон пешгирӣ кунад.Бо вуҷуди ин, салибдорон мехостанд, ки шартномаи худро, ки қаламравҳои Византияро дар байни онҳо тақсим кард, аз ҷумла заминҳое, ки Калоян даъво мекард, амалӣ кунанд.Калоян ба гурезахои Византия сарпанох дода, онхоро водор намуд, ки дар Фракия ва Македония ба мукобили лотинихо шуриш баранд.Гурезагон, ба гуфтаи Роберт аз Клари, инчунин ваъда доданд, ки агар ӯ ба Империяи Лотинӣ ҳамла кунад, ӯро император интихоб хоҳанд кард.Бургерҳои юнонии Адрианопол (ҳоло Эдирна дар Туркия) ва шаҳрҳои наздик дар аввали соли 1205 ба муқобили лотинҳо бархостанд. Калоян ваъда дод, ки пеш аз иди Пасха ба онҳо қувваҳои иловагӣ мефиристад.Император Болдуин хамкории Калоян бо исьёнгаронро иттифоки хавфнок хисоб карда, карор дод, ки ба хучуми чавобй cap кунад ва фармон дод, ки кушунхои худ аз Осиёи Хурд бароварда шаванд.Пеш аз он ки тамоми аскарони худро ҷамъ кунад, ӯ Адрианополро муҳосира кард.Калоян дар сари лашкари зиёда аз 14 хазорнафарии чанговарони булгорй, влахй ва куман ба суи шахр шитофт.Акибнишинии қалбакии куманҳо аскарони вазнини савораи салибонро дар ботлоқҳои шимолии Адрианопол ба камин кашид ва ба Калоян имкон дод, ки 14 апрели соли 1205 ба онҳо шикасти шадид расонад.Ба хама чиз нигох накарда, чанг сахт аст ва то бевактии бегох мубориза мебурд.Кисми асосии лашкари лотинй нест карда мешавад, рыцархо торумор карда шуда, императори онхо Болдуин I дар Велико-Тырново асир гирифта мешавад ва дар он чо дар болои манора дар калъаи Царевец махкам карда шудааст.Дар бораи маглубияти рыцарон дар чанги Адрианопол дар тамоми Европа овоза зуд пахн шуд.Бешубҳа, он замон барои ҷаҳон як зарбаи бузурге буд, зеро ҷалоли лашкари рыцарии шикастнопазир ба ҳама маълум буд, аз латтапӯш то сарватдорон.Шунид, ки рыцархое, ки шухраташон ба дуру дароз сафар карда, яке аз калонтарин шахрхои он вактро ишгол карда буданд, Константинополь, пойтахти он, ки гуё деворхояш вайроннашаванда буд, барои олами католикхо харобиовар буд.