Калоян карор дод, ки аз ахолии шахри Филиппополис, ки ихтиёран бо салибчиён хамкорй карда буданд, интиком гирад.Бо кӯмаки Паулисиёни маҳаллӣ, ӯ шаҳрро забт кард ва фармон дод, ки бургерҳои барҷастатарин кушта шаванд.Аҳолиро дар занҷир ба Влахия (ҳудуди муайяне, ки дар ҷануби Дунайи поёнӣ ҷойгир аст) меоварданд.Вай пас аз он ки дар нимаи дуюми соли 1205 ё аввали соли 1206 бар зидди ӯ ошӯб сар зад, ӯ ба Тарново баргашт. Вай ба гуфтаи Чониатс, "шуришгаронро ба ҷазоҳои сахт ва усулҳои нави қатл гирифтор кард".Вай дар мохи январи соли 1206 боз ба Фракия хучум кард. Галабаи бузург дар мухорибаи Адрианополь баъд аз галабахои дигари булгорй дар Серрес ва Пловдив ба даст омад.Империяи Лотинй талафоти калон дод ва тирамохи соли 1205 салибчиён кушиш карданд, ки бокимондахои армияи худро аз нав чамъ карда, аз нав ташкил кунанд.Нерӯҳои асосии онҳо аз 140 рыцар ва чандин ҳазор аскарони дар Русион қарордошта иборат буданд.Вай Русонро забт карда, гарнизони лотинии онро катл кард.Пас аз он ӯ аксари қалъаҳоро дар соҳили Виа Эгнатия, то Атхир хароб кард.Дар тамоми амалиёти чангй салибчиён бештар аз 200 рыцарь, бисьёрхазорон солдатхо ва якчанд гарнизонхои Венеция тамоман нест карда шуданд.