То соли 1351 ҷанги шаҳрвандии Византия ба охир расид ва Юҳанно VI Кантакузенос таҳдиди аз ҷониби усмониён ба нимҷазираи Балканро дарк кард.Вай ба ҳокимони Сербия ва Булғористон муроҷиат кард, ки бар зидди туркҳо якҷоя мубориза баранд ва аз Иван Искандар барои сохтани киштиҳои ҳарбӣ пул талаб кард, аммо муроҷиати ӯ нодида гирифт, зеро ҳамсояҳо ба нияти ӯ нобоварӣ карданд.Кӯшиши нави ҳамкорӣ байни Булғористон ва Империяи Византия дар соли 1355 пас аз он ба амал омад, ки Ҷон VI Кантакузенос маҷбур шуд, ки аз тахт даст кашад ва Ҷон V Палайологос императори олӣ таъсис ёфт.Барои мустаҳкам кардани шартнома, духтари Иван Александр Керака Марияро бо императори ояндаи Византия Андроникоси IV Палайологос ба шавҳар доданд, аммо иттифоқ натиҷаҳои мушаххас ба даст наовард.