Пас аз он ки Алфонсо VI, подшоҳи Леон ва Кастилия, дар соли 1085 Толедоро забт кард ва ба тайфаи Сарагоса ҳамла кард, амирони салтанатҳои хурдтари тайфаҳои Иберияи исломӣ дарёфтанд, ки бе кӯмаки беруна ба ӯ муқобилат карда наметавонанд.Соли 1086 онхо Юсуф ибни Ташфинро ба муборизаи зидди Алфонсои VI даъват карданд.Дар он сол вай ба даъвати се саркардаи Андалусия (Ал-Муътамид ибни Аббод ва дигарон) чавоб дод ва аз гулугох ба Алчазоир гузашт ва ба Севилья рафт.Аз он чо бо хамрохии амирони Севилья, Гранада ва Тайфаи Малага ба Бадаёз равон шуд.Альфонсо VI аз муҳосираи Сарагоса даст кашид, аскарони худро аз Валенсия ба хотир овард ва ба Санчо 1 аз Арагон муроҷиат кард, ки кӯмак кунад.Нихоят вай ба пешвози душмани шимолу шаркии Бадаёз баромад.Ин ду лашкар 23 октябри соли 1086 бо ҳам вохӯрданд.Ҷанг як ғалабаи ҳалкунанда барои Алморавидҳо буд, аммо талафоти онҳо маънои онро дошт, ки паси он имконнопазир буд, гарчанде ки Юсуф маҷбур шуд, ки бо сабаби марги вориси худ бармаҳал ба Африқо баргардад.Кастилия ҳудуди қариб ҳеҷ гуна талафот надидааст ва тавонист шаҳри Толедоро, ки соли гузашта ишғол карда буд, нигоҳ дорад.Бо вуҷуди ин, пешравии масеҳӣ барои якчанд насл боздошта шуд, дар ҳоле ки ҳарду ҷониб дубора ҷамъ шуданд.