Аз оғози ҳамлаи мусалмонон ба Испониё, гурезагон ва ҷангҷӯён аз ҷануби нимҷазира ба шимол ҳаракат мекарданд, то аз қудрати исломӣ канорагирӣ кунанд.Баъзехо дар куххои дурдасти Астурия дар кисми шимолу гарбии нимчазираи Иберия панох бурда буданд.Дар он ҷо, аз миёни бемолони ҷануб, Пелагий дастаи ҷанговарони худро ба кор гирифт.Амалҳои аввалини Пелагий ин буд, ки дигар аз додани ҷизя (андоз аз ғайримусулмонон) ба мусулмонон даст кашад ва ба гарнизонҳои хурди Умавиён, ки дар ин минтақа мустақар буданд, ҳамла кунад.Дар ниҳоят, ба ӯ муяссар шуд, ки губернатори музофот Мунузаро аз Астурия пеш кунад.Вай ин қаламравро бар зидди як қатор кӯшишҳо барои барқарор кардани назорати мусулмонон нигоҳ дошт ва ба зудӣ Шоҳигарии Астурияро таъсис дод, ки он ба як қалъаи масеҳӣ бар зидди густариши минбаъдаи мусулмонон табдил ёфт.Дар давоми чанд соли аввал, ин шӯриш ба оғоёни нави Испания, ки курсии қудрати онҳо дар Кордова таъсис дода шуда буд, ҳеҷ гуна таҳдиде надошт.Пелагий на ҳамеша тавонист мусулмононро аз Астурия нигоҳ дорад, аммо онҳо ҳам ӯро мағлуб карда натавонистанд ва ҳамин ки Мурҳо рафтанд, ӯ ҳамеша назоратро барқарор мекард.Қувваҳои исломӣ ба ҳамла ба Нарбонна ва Голл нигаронида шуда буданд ва норасоии қувваи корӣ барои саркӯб кардани шӯриши бефосила дар кӯҳҳо вуҷуд дошт.Ин шикасти Умавиён дар ҷанги Тулуза буд, ки эҳтимол барои ҷанги Ковадонга замина гузошт.Ин аввалин шикасти ҷиддӣ дар маъракаи мусулмонон дар ҷанубу ғарби Аврупо буд.Уммаяд вали Анбаса ибни Суҳайм Ал-Калбӣ аз баргаштан ба Кордова бо чунин хабари ногувор, тасмим гирифт, ки саркӯб кардани шӯриш дар Астурия дар роҳи бозгашт ба сарбозонаш ғалабаи осон ва рӯҳияи онҳоро боло хоҳад бурд.Ҷанг бо ғалабаи қувваҳои Пелагиус натиҷа дод.Он ба таври анъанавӣ ҳамчун воқеаи бунёдии Шоҳигарии Астурия ва аз ин рӯ нуқтаи ибтидоии Реконкистаи масеҳӣ ҳисобида мешавад.