Ҷанги Наҳравон дар моҳи июли соли 658 милодӣ байни лашкари халифа Алӣ ва гурӯҳи шӯришиёни Хориҷиён ҷараён гирифт.Онҳо як гурӯҳи муттаҳидони парҳезгори Алӣ дар давраи Ҷанги шаҳрвандии якуми мусалмонон буданд.Онҳо дар пайи ҷанги Сиффин аз ӯ ҷудо шуданд, вақте ки Алӣ розӣ шуд, ки баҳсро бо Муовия, волии Сурия тавассути музокира ҳал кунад, ки ин иқдомро гурӯҳ бар зидди Қуръон унвон кард.Пас аз кӯшишҳои ноком барои барқарор кардани садоқати худ ва ба далели фаъолиятҳои саркаш ва куштори онҳо, Алӣ бо Хариҷиён дар наздикии қароргоҳи онҳо дар канори канали Наҳравон, дар наздикии Бағдоди имрӯза рӯ ба рӯ шуд.Аз 4000 шӯришиён ҳудуди 1200 нафар бо ваъдаи афв даст ёфтаанд ва аксари 2800 шӯришиён дар набардҳои баъдӣ кушта шуданд.Манбаъҳои дигар талафотро 1500-1800 нафар гуфтаанд.Ҷанг боиси ҷудоии доимӣ байни гурӯҳ ва боқимондаи мусулмонон гардид, ки Хориҷиён онҳоро муртад унвон карданд.Онхо гарчанде маглуб шуда бошанд хам, чандин сол боз ба шахру посёлкахо тахдид ва озор медоданд.Алӣ дар моҳи январи соли 661 аз ҷониби як хариҷӣ кушта шуд.