Дар ин ҷанг як манёври далеронаи артиши Фаронсаи Итолиёи Наполеон Бонапарт барои пеш гузаштан аз артиши Австрия бо сардории Йозеф Алвинчи ва хати ақибнишинии онро қатъ кард.Ғалабаи Фаронса дар кӯшиши сеюми Австрия барои барҳам додани муҳосираи Мантуа воқеаи хеле муҳим буд.Алвинчи ба накша гирифта буд, ки ба мукобили армияи Бонапарт як хучуми дутарафа ба амал ояд.Фармондеҳи австриягӣ ба Пол Давидович фармон дод, ки бо як корпус ба ҷануб қад-қади водии дарёи Адиге пеш равад, дар ҳоле ки Алвинчӣ артиши асосиро аз шарқ пеш мебарад.Австриягиҳо умед доштанд, ки муҳосираи Мантуаро, ки дар он Дагоберт Зигмунд фон Вурмсер бо гарнизони калон ба дом афтода буд, баланд бардоранд.Агар ду сутуни Австрия бо ҳам пайваст шаванд ва агар аскарони Вурмсер озод карда шаванд, дурнамои Фаронса бад буд.Давидович дар Каллиано бар Клод-Анри Бельгран де Вобуа галаба карда, Веронаро аз шимол тахдид кард.Дар ҳамин ҳол, Алвинчи як ҳамлаи Бонапартро дар Бассано дафъ кард ва қариб ба дарвозаи Верона пеш рафт ва дар он ҷо ӯ ҳамлаи дуюми Фаронсаро дар Калдиеро шикаст дод.Бонапарт дивизияи зарбхӯрдаи Вобуаро тарк карда, Давидовичро нигоҳ дорад, ҳар як одами мавҷударо ҷамъ кард ва кӯшиш кард, ки каноти чапи Алвинчиро аз Адиҷ убур кунад.Дар тӯли ду рӯз Фаронса ба мавқеъи устувори Австрия дар Аркол ҳамла кард, ки муваффақ нашуд.Ҳамлаҳои суботкоронаи онҳо ниҳоят Алвинчиро маҷбур карданд, ки рӯзи сеюм худро тарк кунад.Он руз Давидович Вобоаро маглуб кард, вале дер шуда буд.Ғалабаи Бонапарт дар Аркол ба ӯ имкон дод, ки бар зидди Давидович тамаркуз кунад ва ӯро ба водии Адиҷ таъқиб кунад.Танхо монда, Алвинчи боз ба Верона тахдид кард.Аммо фармондеҳи австриягӣ бидуни пуштибонии ҳамхидматаш барои идомаи маърака хеле заъиф буд ва ӯ боз худро тарк кард.Вурмсер кӯшиш кард, ки шикаст хӯрад, аммо кӯшиши ӯ дар маърака хеле дер омад ва ба натиҷа таъсир нарасонд.Кӯшиши сеюми кӯмакрасонӣ бо тангтарин фурсат ноком шуд.