Дар соли 1419, марги Венслави IV Сигизмунд подшоҳи титулии Богемияро тарк кард, аммо ӯ маҷбур шуд, ки ҳабдаҳ сол интизор шавад, то амволи Чех ӯро эътироф кунад.Ҳарчанд ду шаъну шарафи Подшоҳи Румиён ва Подшоҳи Богемия аҳамияти ӯро ба таври қобили мулоҳиза зам карданд ва дар ҳақиқат ӯро сарвари номии муваққатии ҷаҳони масеҳият карданд, онҳо қудрати зиёд надоданд ва ӯро аз ҷиҳати молиявӣ хиҷил карданд.Хукумати Богемияро ба Софияи Бавария, бевазани Венслав супурд, вай шитобон ба Венгрия рафт.Богемаҳо, ки ба ӯ хиёнати Ҳус бовар надоштанд, ба зудӣ дар ҷанг буданд;ва алангаи алангаи Сигисмунд эълон кард, ки нияти таъкиби чанги зидди бидъаткоронро эълон кард.Се маъракаи зидди Ҳусиҳо бо фалокат анҷом ёфт, гарчанде ки артиши муттаҳиди содиқи ӯ Стибор аз Стиборич ва баъдтар писари ӯ Стибор аз Беков тавонистанд ҷониби Ҳуситҳоро аз сарҳадҳои Салтанат дур нигоҳ доранд.Туркхо боз ба Венгрия хучум мекарданд.Подшох, ки аз князхои немис дастгирй карда на-тавонист, дар Богемия нотавон буд.Кӯшишҳои ӯ дар диети Нюрнберг дар соли 1422 барои ба вуҷуд овардани артиши зархарид аз ҷониби муқовимати шаҳрҳо ҷилавгирӣ карда шуданд;соли 1424 интихобкунандагон, ки дар байни онхо иттифокчии собики Сигизмунд Фредерик I аз Гогенцоллерн буд, кушиш мекарданд, ки хокимияти худро аз хисоби подшох мустахкам кунанд.Гарчанде ки ин нақша барбод рафт, хатари Олмон аз ҷониби Ҳуситҳо ба Иттиҳоди Бинген оварда расонд, ки Сигизмундро амалан аз роҳбарии ҷанг ва сарварии Олмон маҳрум кард.