Моҳи апрели соли 1443 шоҳ Владислав ва баронҳои ӯ тасмим гирифтанд, ки бар зидди империяи Усмонӣ як маъракаи бузург баранд.Бо миёнаравии кардинал Чезарини Владислаус бо Фредерик III-и Олмон, ки ҳомии кӯдаки Ладислави V буд, созиш баст. Созишномаи оташбас кафолат дод, ки Фредерик III дар дувоздаҳ моҳи минбаъда ба Маҷористон ҳамла намекунад.Ҳуняди аз хазинаи худ тақрибан 32 000 флори тилло сарф карда, зиёда аз 10 000 зархаридро киро кард.Подшох низ аскарон чамъ кард ва аз Польша ва Молдавия куввахои иловагй омаданд.Подшоҳ ва Ҳунядӣ дар тирамоҳи соли 1443 дар сари лашкари иборат аз 25-27 000 нафар ба маърака рафтанд. Аз рӯи назария Владислав ба артиш фармондеҳӣ мекард, аммо роҳбари ҳақиқии ин маърака Ҳунядӣ буд.Деспот Дурач Бранкович бо кувваи 8000 нафар ба онхо хамрох шуд.Хунядй ба авангардхо фармонфармой карда, чор кувваи хурдтари ус-мониро торумор карда, ба муттахидшавии онхо халал расонд.Крушевац, Ниш ва Софияро забт кард.Аммо кушунхои Венгрия аз агбахои куххои Балкан ба тарафи Эдирна гузашта натавонистанд.Ҳавои сард ва нарасидани мавод аскарони масеҳиро маҷбур кард, ки маъракаро дар Златитса бас кунанд.Пас аз пирӯзӣ дар ҷанги Куновица, онҳо дар моҳи январ ба Белград ва дар моҳи феврали соли 1444 ба Буда баргаштанд.