Дар соли 1396 Сигизмунд лашкари муттаҳидаи ҷаҳони масеҳиятро ба муқобили туркҳо, ки аз беэътибории муваққатии Маҷористон истифода бурда, ҳукмронии худро то соҳили дарёи Дунай паҳн карда буданд, сарварӣ кард.Ин сайри салибӣ, ки Папа Бонифаси IX мавъиза мекард, дар Венгрия хеле маъмул буд.Ашроф ҳазорон нафар ба стандарти шоҳона ҷамъ омаданд ва аз ҷониби ихтиёриён аз ҳар як қисмати Аврупо тақвият дода шуданд.Муҳимтарин контингенти фаронсавӣ бо роҳбарии Ҷон Нотарс, писари Филипп II, герцоги Бургундия мебошад.Сигизмунд бо 90 000 нафар ва флотилияи иборат аз 70 галлея ба сафар баромад.Вай баъди забт кардани Видин бо кушунхои венгериаш дар назди калъаи Никополис лагерь кард.Султон Боязиди I муҳосираи Константинополро бардошт ва дар сарварии 140 000 нафар нерӯҳои насронӣ дар ҷанги Никополис дар байни 25 то 28 сентябри соли 1396 ба таври комил мағлуб шуд. лорди маҳаллии Черногория Дураҷ II бо ҷазираҳои Хвар ва Корчула барои муқовимат ба туркҳо;ҷазираҳо пас аз марги Дураҷ дар моҳи апрели соли 1403 ба Сигизмунд баргардонида шуданд. Аз Аврупои Ғарбӣ барои боздоштани пешравии туркҳо дар Балкан пас аз ин шикаст, то соли 1440 ягон экспедитсияи нав оғоз нашуд.