Контингенти масеҳӣ ақибнишинии худро 24 декабри соли 1443, пас аз ҷанги Златица оғоз кард.Нерӯҳои усмонӣ аз паси онҳо аз дарёҳои Искар ва Нишава гузаштанд ва дар ағбаи Кунорица ба паҳлӯҳои пушти лашкарҳои ақибнишинӣ, ки аз лашкарҳои деспотити Сербҳо таҳти фармондеҳии Дураҷ Бранкович иборат буданд, ҳамла карданд.Ҷанг дар давоми шаб, дар зери моҳи пурра сурат гирифт.Ҳуняди ва Владислав, ки аллакай аз ағба гузашта буданд, лавозимоти худро дар зери посбонии аскарони пиёда гузошта, дар наздикии дарё дар тарафи шарқии кӯҳ ба нерӯҳои усмонӣ ҳамла карданд.Усмониён шикаст хӯрданд ва бисёре аз фармондеҳони усмонӣ, аз ҷумла Маҳмуди Чалеби аз хонаводаи Чандарли (дар баъзе маъхазҳои қаблӣ Карамбег номида мешуд) асир шуданд.Мағлубияти усмонӣ дар ҷанги Куновитса ва асири Домоди Султон Маҳмудбек таассуроти як маъракаи пирӯзиро ба вуҷуд овард.Тибқи баъзе маъхазҳо, Скандербег дар ин набард дар тарафи усмонӣ ширкат карда, дар ҷараёни даргириҳо нерӯҳои усмониро тарк кардааст.