Кушунхои печенег дар соли 1071 Сирмияро (холо дар Сербия) горат карданд. Азбаски шох ва герцог гумон доштанд, ки аскарони гарнизони Византия дар Белград горатгаронро ба мукобили Венгрия барангехтаанд, онхо карор доданд, ки ба калъа хучум кунанд.Кушунхои Венгрия аз дарьёи Сава гузаштанд, гарчанде ки византия-хо ба мукобили киштихои худ «ба воситаи машинахо оташи сулфур мепошанд».Венгерхо баъди се мох дар мухосира Белградро гирифтанд.Аммо фармондеҳи Византия Никетас қалъаро ба ҷои подшоҳ ба герцог Геза дод;вай медонист, ки Сулаймон "марди сахтгир буд ва дар ҳама чиз ӯ ба маслиҳатҳои зиштии граф Вид гӯш медод, ки вай ҳам дар назари Худо ва ҳам дар назари одамон нафратовар буд".Тақсими ғанимати ҷангӣ миёни Сулаймон ва писари амаки ӯ низоъи наверо ба вуҷуд овард, зеро подшоҳ танҳо чоряки ғаниматро ба герцог дод, ки қисми сеюми онро талаб мекард.Пас аз он герцог бо фиристодагони императори Византия музокира карда, тамоми асирони Византияро бе розигии подшох озод кард.Чангро граф Вид боз хам тезу тунд кард;Солномаи мунаввар нақл мекунад, ки чӣ гуна граф шоҳи ҷавонро бар зидди амакбачаҳои худ таҳрик дода гуфтааст, ки "ду шамшери тезро дар як кин нигоҳ доштан мумкин нест", аз ин рӯ подшоҳ ва герцог "дар як подшоҳӣ якҷоя ҳукмронӣ карда наметавонанд".