Инқилоби Сербӣ як шӯриши миллӣ ва тағироти конститутсионӣ дар Сербистон буд, ки дар байни солҳои 1804 ва 1835 сурат гирифт, ки дар давоми он қаламрав аз як вилояти усмонӣ ба қаламрави шӯришгарон, монархияи конститутсионӣ ва Сербияи муосир табдил ёфт.^[56] Қисми аввали ин давра, аз соли 1804 то 1817, бо муборизаи шадид барои истиқлолият аз Империяи Усмонӣ бо ду шӯриши мусаллаҳона сурат гирифта, бо оташбас анҷом ёфт.Давраи баъдӣ (1817–1835) шоҳиди таҳкими сулҳомези қудрати сиёсии Сербистони автономӣ буд, ки бо эътирофи ҳуқуқи ҳукмронии меросӣ аз ҷониби князҳои серб дар солҳои 1830 ва 1833 ва васеъшавии ҳудудии монархияи ҷавон анҷом ёфт.^[57] Кабули аввалин Конститутсияи хаттӣ дар соли 1835 феодализм ва крепостнойро барҳам дода, кишварро сюзерен сохт.Ин рӯйдодҳо бунёди Сербияи муосирро нишон доданд.^[58] Дар миёнаҳои соли 1815 аввалин гуфтушунидҳо байни Обренович ва Марашли Алӣ Пошо, волии Усмонӣ оғоз ёфт.Дар натиҷа аз ҷониби Империяи Усмонӣ Князии Сербҳо эътироф карда шуд.Ҳарчанд давлати тобеи Порт (боҷҳои ҳарсола) буд, он дар аксари мавридҳо давлати мустақил буд.