Ngô Quyền дар соли 938 худро подшоҳ эълон кард, аммо танҳо пас аз 6 сол мурд.Марги бемаҳаллии ӯ пас аз як салтанати кӯтоҳ боиси муборизаи қудрат барои тахт гардид, ки дар натиҷа аввалин ҷанги бузурги шаҳрвандӣ дар кишвар, шӯриши дувоздаҳ ҷанговарон (Loạn Thập Nhị Sứ Quân) ба амал омад.Ҷанг аз 944 то 968 давом кард, то он даме, ки клан бо роҳбарии Đinh Bộ Lĩnh сардорони дигарро мағлуб карда, кишварро муттаҳид кард.^[123] Đinh Bộ Lĩnh сулолаи Đinhро таъсис дод ва худро Đinh Tiên Hoàng (Đinh императори бузург) эълон кард ва номи кишварро аз Tĩnh Hải quân ба Đại Cồt (пойтахти Вита) номид. Lư (музофоти ҳозираи Нинь Бин).Императори нав кодексҳои ҷиноии сахтро ҷорӣ кард, то аз нав сар задани бесарусомонӣ пешгирӣ кунад.Пас аз он кӯшиш кард, ки бо додани унвони малика ба панҷ зан аз панҷ оилаи бонуфузтарин иттиҳод таъсис диҳад.Đại La пойтахт гардид.Дар соли 979 император Đinh Tiên Hoang ва шоҳзодаи валиаҳди ӯ Đinh Liễn аз ҷониби Đỗ Thích, як мансабдори ҳукумат кушта шуданд ва писари ягонаи зиндамондаи ӯ Đinh Toàn 6-соларо ба тахт нишастанд.Аз вазъият истифода бурда, сулолаи Сонг ба Đại Cồ Việt ҳамла кард.Фармондеҳи қувваҳои мусаллаҳ (Thập Đạo Tướng Quân) Ле Хоан ба чунин таҳдиди ҷиддӣ ба истиқлолияти миллӣ дучор шуда, тахтро ишғол кард, хонаи Đinhро иваз кард ва сулолаи Леи аввалиро таъсис дод.Як тактики боистеъдоди ҳарбӣ, Ле Хоан дарк кард, ки хатарҳои ҷалби сарбозони тавонои Сонгро дарк кард;ҳамин тавр, ӯ лашкари ишғолгарро ба ағбаи Чи Ланг фиреб дода, сипас фармондеҳи онҳоро ба камин гирифт ва ба ҳалокат расонд ва дар соли 981 таҳдид ба миллати ҷавони худро ба зудӣ хотима дод. Сулолаи Сонг аскарони худро берун кашид ва Ле Хоан дар мулки худ император Дани Ҳан номида шуд ( Đại Hành Hoàng Đế).^[124] Император Ле Đại Ханҳ инчунин аввалин монархи ветнамӣ буд, ки раванди густариши самти ҷанубро бар зидди салтанати Чампа оғоз кард.Марги император Ле Đại Ханх дар соли 1005 боиси мубориза барои тахт дар байни писаронаш гардид.Ғолиби ниҳоӣ, Ле Лонг Đĩnh, бадномтарин золим дар таърихи Ветнам гардид.Ӯ ҷазоҳои садистии маҳбусонро барои вақтхушии худ тарҳрезӣ мекард ва ба амалҳои ҷинсии девонавӣ машғул буд.Дар охири умри кӯтоҳи худ - ӯ дар соли 1009 дар синни 24-солагӣ вафот кард - Ле Лонг Đĩnh чунон бемор шуд, ки ҳангоми мулоқот бо мансабдоронаш дар додгоҳ маҷбур шуд, ки дароз кашад.^[125]