Водии Сурх як воҳиди табиии ҷуғрофӣ ва иқтисодиро ташкил медод, ки аз шимолу ғарб бо кӯҳҳо ва ҷангалҳо, аз шарқ бо баҳр ва аз ҷануб бо делтаи дарёи Сурх баста буд.^[12] Зарурати доштани як салоҳияти ягона барои пешгирии обхезии дарёи Сурх, ҳамкорӣ дар бунёди системаҳои гидротехникӣ, мубодилаи тиҷорат ва дафъи истилогарон боиси таъсиси аввалин давлатҳои афсонавии Ветнами тақрибан дар соли 2879 пеш аз милод гардид.Дар ҳоле, ки дар замонҳои баъдӣ, тадқиқоти давомдори бостоншиносон пешниҳод карданд, ки фарҳанги Đông Sơn-и ветнамӣ дар Ветнами Шимолӣ, Гуанси ва Лаос тақрибан дар соли 700 пеш аз милод пайгирӣ карда мешавад.^[13]Муаррихони ветнамӣ фарҳангро ба иёлатҳои Ван Ланг ва Ау Лак нисбат медиҳанд.Таъсири он ба дигар қисматҳои Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, аз ҷумла Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, тақрибан аз соли 1000 то 1 то милод паҳн шуд.Мардуми Донг Сон дар кишти шолӣ, нигоҳдории оббозӣ ва хукҳо, моҳидорӣ ва шиноварӣ дар каноэҳои дароз моҳир буданд.Онҳо инчунин дӯконҳои биринҷии моҳир буданд, ки барабани Донг Сон дар саросари Ветнам ва Чини Ҷанубӣ васеъ пайдо шудааст.^[14] Дар ҷануби фарҳанги Донгсон фарҳанги Са Ҳуен аз прото-Чамҳо ҷойгир буд.