Ветнамиҳо бар зидди салтанати ҷанубии Чампа ҷанг карданд, ки таърихи тӯлонии густариши ҷанубии Ветнамиро (бо номи Нам тиан маъруф аст), ки чанде пас аз ба даст овардани истиқлолият дар асри 10 оғоз шуда буд, идома дод.Аксар вакт онхо ба мукобилияти сахти Чамхо дучор меомаданд.Пас аз иттифоқи бомуваффақият бо Чампа дар давраи ҳамлаи муғулҳо, шоҳ Тран Нҳан Тонг аз Đại Việt ду вилояти Чампаро, ки дар атрофи Ҳуди имрӯза ҷойгиранд, тавассути роҳи осоиштаи издивоҷи сиёсии малика Ҳуен Тран бо подшоҳи Чамвар Ҷам IIIя ба даст овард.Чанде пас аз издивоҷ, подшоҳ мурд ва малика ба хонаи шимолии худ баргашт, то аз одати Чам канорагирӣ кунад, ки аз ӯ талаб мекард, ки дар марги шавҳараш ҳамроҳ шавад.^[165] Дар соли 1307 подшоҳи нави Чам Симҳавармани IV (ҳукмронӣ 1307–1312) барои бозпас гирифтани ду музофот ба нишони эътироз бар зидди созишномаи Ветнам сафар кард, вале шикаст хӯрд ва ҳамчун асир гирифта шуд.Чампа соли 1312 ба давлати тобеи Ветнам табдил ёфт ^[.166] Чам дар соли 1318 шуриш бардошт. Соли 1326 ба онхо муяссар шуд, ки вьетнамхоро маглуб кунанд ва истиклолияти худро аз нав баркарор кунанд.^[167] Шуриши подшоњї дар дохили дарбори Чам то соли 1360, ваќте ки подшоњи ќудратманди Чам ба тахт нишаст, бо номи По Бинасуор (њукмронии 1360–90) машњур шуд, аз сар гирифт.Дар давоми сӣ соли ҳукмронии худ, Чампа ба авҷи аълои худ расид.По Бинасуор соли 1377 истилогарони вьетнамиро несту нобуд кард, дар солхои 1371, 1378, 1379 ва 1383 Ханойро торумор кард, дар солхои 1380-ум бори аввал тамоми Вьетнамро кариб муттахид кард.^[168] Дар як набарди баҳрӣ дар аввали соли 1390, истилогари Чам аз ҷониби воҳидҳои силоҳи оташфишони Ветнам кушта шуд ва ҳамин тавр ба давраи кӯтоҳмуддати болоравии салтанати Чам хотима гузошт.Дар давоми даҳсолаҳои оянда, Чампа ба ҳолати сулҳи худ баргашт.Пас аз ҷангҳои зиёд ва муноқишаҳои шадид шоҳ Индраварман VI (ҳукмронии 1400–41) дар соли 1428 бо салтанати дуюми ҳокими Дай Вьет Ле Лои муносибатҳоро барқарор кард ^[.169]