Ngô Quyền дар соли 938 худро подшоҳ эълон кард, аммо танҳо пас аз 6 сол мурд.Марги бармаҳали ӯ пас аз як ҳукмронии кӯтоҳ боиси муборизаи қудрат барои тахт шуд, ки дар натиҷа аввалин ҷанги бузурги шаҳрвандӣ дар кишвар, шӯриши дувоздаҳ сарлашкари ҷангӣ ба амал омад.Анархияи 12 сарлашкар, инчунин Давраи 12 ҷанговарон, як давраи бесарусомонӣ ва ҷанги шаҳрвандӣ дар таърихи Ветнам буд, аз 944 то 968, ки дар натиҷаи вориси сулолаи Нго пас аз марги шоҳ Нго Куйен ба вуҷуд омадааст.Đinh Bộ Lĩnh, писархонди Лорд Тран Лам, ки дар минтақаи Бố Ҳải Кху (ҳоло музофоти Таи Бин) ҳукмронӣ мекард, пас аз маргаш ба Лам расид.Дар соли 968, Đinh Bộ Lĩnh 11 сарлашкари асосии дигарро мағлуб кард ва миллатро зери ҳукмронии худ муттаҳид кард.Дар ҳамон сол, Đinh Bộ Lĩnh ба тахт нишаст ва худро бо унвони Đinh Tiên Hoàng император эълон кард, сулолаи Đinhро таъсис дод ва вай миллатро Đại Cồ Việt («Вьети Кабир») иваз кард.Вай пойтахтро ба Хоа-Лу (Нин Биньи ҳозира) кӯчонд.