Муҳоҷирати славянҳо ба Балкан дар миёнаҳои асри 6 ва даҳсолаҳои аввали асри 7 дар асрҳои ибтидоии миёна оғоз ёфт.Паҳншавии босуръати демографии славянҳо пас аз мубодилаи аҳолӣ, омехташавӣ ва гузаштани забон ба славянӣ ва аз он.Сокиншавӣ бо коҳиши назарраси аҳолии Балкан дар давраи вабои Юстиниан мусоидат кард.Сабаби дигар давраи яхбандии охири антиқа аз соли 536 то тақрибан 660 милодӣ ва силсилаи ҷангҳо байни Империяи Сосониён ва Хоқонияти Авар алайҳи Империяи Шарқии Рум буд.Пойгоҳи Хоқонияти Аварҳо аз қабилаҳои славянӣ иборат буд.Пас аз муҳосираи нокоми Константинопол дар тобистони соли 626, онҳо дар минтақаи васеътари Балкан боқӣ монданд, ки музофотҳои Византияро дар ҷануби дарёҳои Сава ва Дунай, аз Адриатика ба сӯи Эгей то баҳри Сиёҳ ҷойгир карданд.Византия аз якчанд омилҳо хаста шуда, ба қисматҳои соҳилии Балкан афтода, натавонист дар ду ҷабҳа ҷанг кунад ва қаламравҳои гумшудаи худро дубора ба даст орад, бинобар ин бо таъсиси нуфузи Склавиниҳо муросо кард ва бо онҳо бар зидди Аварҳо ва Булғорҳо иттифоқ баст. Хоқониятҳо.