Хучуми хуннхо ва забт кардани Румынияи хозира дар асрхои 4—5 ба амал омад.Бо роҳбарии пешвоёни тавоно ба монанди Аттила, Ҳунҳо аз даштҳои шарқӣ баромада, дар саросари Аврупо паҳн шуданд ва ба минтақаи Руминияи имрӯза расиданд.Ҳунҳо бо аскарони даҳшатнок ва тактикаи таҷовузкоронаи худ маъруф буданд, ки қабилаҳои гуногуни германӣ ва дигар аҳолии маҳаллиро ишғол намуда, дар қисматҳои ин қаламрав назоратро барқарор карданд.Ҳузури онҳо дар минтақа дар ташаккули таърихи минбаъдаи Руминия ва минтақаҳои ҳамсояи он нақш бозид.Ҳукмронии Ҳуннҳо муваққатӣ буд ва империяи онҳо пас аз марги Аттила дар соли 453-и милодӣ пора-пора шуд.Сарфи назар аз бартарии нисбатан кӯтоҳи худ, Ҳунҳо ба минтақа таъсири доимӣ доштанд ва ба ҳаракатҳои муҳоҷират ва тағироти фарҳангӣ, ки давраи аввали асримиёнагӣ дар Аврупои Шарқӣ ташаккул ёфтанд, саҳм гузоштанд.Ҳамлаи онҳо инчунин боиси афзоиши фишор ба сарҳадҳои империяи Рум гардид ва ба таназзули ниҳоии он мусоидат кард.