Пеш аз Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ , иттиҳоди Михаэли Ҷасур, ки дар муддати кӯтоҳ бар се князии дорои аҳолии Руминия (Валлачия, Трансилвания ва Молдавия) ҳукмронӣ мекард, ^[79] дар давраҳои баъдӣ ҳамчун пешгузаштаи Руминияи муосир баррасӣ шуд. , рисолае, ки бо шиддати қайдшуда аз ҷониби Николае Балческу баҳс карда шуд.Ин назария як нуктаи истинод барои миллатгароён, инчунин як катализатор барои нерӯҳои гуногуни Румыния барои расидан ба давлати ягонаи Румыния гардид.^[80]Соли 1918, дар охири Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ, иттиҳоди Руминия бо Буковина дар соли 1919 дар Шартномаи Сен-Жермен ба тасвиб расид, ^[81] ва баъзе аз иттифоқчиён иттиҳодияро бо Бессарабия дар соли 1920 тавассути Шартномаи Париж ҳеҷ гоҳ тасвибнашуда эътироф карданд. .^[82] 1 декабр вакилони руминиҳо аз Трансилвания бо эълони Иттиҳоди Алба Юлия барои муттаҳид кардани Трансилвания, Банат, Кришана ва Марамуреш бо Руминия овоз доданд.Румынияхо имруз инро хамчун Рузи Иттифоки бузурги Иттифоки Советй, яъне иди миллй кайд мекунанд.Ифодаи руминии România Mare (Руминияи Бузург ё Бузург) ба давлати Руминия дар давраи байниҷангӣ ва ба қаламрави Руминия дар он вақт дахл дорад.Дар он вақт, Руминия ба бузургтарин ҳудуди худ расид, тақрибан 300 000 км2 ё 120 000 кв мил ^[83] , аз ҷумла тамоми заминҳои таърихии Руминия.^[84] Имрӯз ин консепсия ҳамчун принсипи роҳнамо барои муттаҳидшавии Руминия ва Молдова хизмат мекунад.