Ҳам Полша ва ҳам Маҷористон аз таназзули Ордаи тиллоӣ истифода бурда, дар солҳои 1340-ум як экспансияи навро оғоз карданд.Баъди дар соли 1345 лашкари Маҷористон муғулҳоро торумор карда, дар шарқи Карпат қалъаҳои нав сохта шуданд.Оинномаҳои шоҳона, солномаҳо ва номҳои ҷойҳо нишон медиҳанд, ки дар ин минтақа мустамликадорони венгерӣ ва саксонӣ маскан гирифтаанд.Драгош бо ризоияти шоҳ Луис I аз Маҷористон заминҳои қад-қади Молдоваро тасарруф кард, аммо влахҳо дар охири солҳои 1350-ум бар зидди ҳукмронии Луис шӯриш карданд.Таъсиси Молдавия бо омадани воеводи Влах (румынӣ) Драгош ва ба зудӣ мардуми ӯ аз Марамуреш, ки он вақт воеводство буд, ба минтақаи дарёи Молдова оғоз ёфт.Драгош дар солҳои 1350-ум дар он ҷо як вассали Шоҳигарии Маҷористонро таъсис дод.Истиқлолияти Князии Молдавия вақте ба даст омад, ки Богдан I, воеводи дигари Влах аз Марамуреш, ки бо подшоҳи Маҷористон ихтилоф дошт, дар соли 1359 аз Карпат убур карда, Молдавияро зери назорат гирифт ва минтақаро аз Маҷористон забт кард.Он то соли 1859, вакте ки вай бо Валахия муттахид шуда, ба инкишофи давлати муосири Румыния ташаббус нишон дод, князь буд.