Ҷанги Бирма-Сиам дар солҳои 1563-1564, инчунин бо номи Ҷанг бар филҳои Сафед маълум аст, муноқиша байни сулолаи Тунгуи Бирма ва Шоҳигарии Аюттаяи Сиам буд.Подшоҳи Байиннаунги сулолаи Тунгу кӯшиш кард, ки Салтанати Аюттаяро зери ҳукмронии худ бардорад, як қисми шӯҳратпарастии васеътар барои сохтани як империяи бузурги Осиёи Ҷанубу Шарқӣ.Пас аз он ки дар аввал ду фили сафедро аз подшоҳи Аюттая Маха Чаккрафат ҳамчун хироҷ талаб кард ва рад кард, Байиннаунг бо як қувваи васеъ ба Сиам ҳамла кард ва дар роҳ якчанд шаҳрҳоро ба мисли Фитсанулок ва Сухотайро забт кард.Армияи Бирма ба Аюттая расида, ба муҳосираи якҳафтаина шурӯъ кард, ки ба он се киштии ҷангии Португалия дастгир карда шуд.Муҳосира боиси забт шудани Аюттая нагардид, балки дар натиҷаи гуфтушунидҳо сулҳ ба даст омад, ки барои Сиам хеле гарон буд.Чаккрафат розӣ шуд, ки Салтанати Аюттаяро ба як давлати вассалии сулолаи Тунгу табдил диҳад.Байиннаунг ба ивази баровардани кушунхои Бирма асирон, аз чумла шохзода Рамесуан ва инчунин чор фили сафеди сиамиро гаравгон гирифт.Сиам инчунин маҷбур шуд, ки ҳар сол ба Бирмаҳо филҳо ва нуқра пардохт кунад ва дар ҳоле ки ба онҳо ҳуқуқи ҷамъоварии андоз дар бандари Мерги иҷозат дод.Шартнома ба давраи кӯтоҳмуддати сулҳ оварда расонд, ки то шӯриши соли 1568 аз ҷониби Аюттая давом кард.Манобеъи Бирма иддао доранд, ки Маха Чаккрафатро пеш аз он ки ба Аюттая ба ҳайси роҳиб баргардад, ба Бирма баргардонида буданд, дар ҳоле ки манобеъи Тайланд мегӯянд, ки ӯ аз тахт даст кашид ва писари дуюмаш Маҳинтратҳират ба курсӣ нишаст.Ҷанг як ҳодисаи муҳим дар силсилаи муноқишаҳои байни Бирма ва Сиам буд ва он муваққатан таъсири сулолаи Тунгуро бар Салтанати Аюттая васеъ кард.