Ҷанги Бирма-Сиам (1547–1549), ки бо номи Ҷанги Швехтӣ низ маълум аст, аввалин ҷанги байни сулолаи Тунгуи Бирма ва Шоҳигарии Аюттаяи Сиам буд ва аввалин ҷангҳои Бирма-Сиам, ки то охири асри гузашта идома ёфтанд. миёнаи асри 19.Ҷанг барои ҷорӣ кардани ҷанги муосири ибтидоӣ дар минтақа назаррас аст.Он инчунин дар таърихи Таиланд барои марги маликаи Сиам Суриётхай дар болои фили ҷангии худ назаррас аст;муноқишаро аксар вақт дар Таиланд ҳамчун Ҷанге меноманд, ки боиси талафоти малика Суриётхай гардид.Casus Bel ҳамчун як кӯшиши Бирмаҳо барои васеъ кардани қаламрави худ ба самти шарқ пас аз бӯҳрони сиёсӣ дар Аюттая ^[53] ва инчунин кӯшиши боздоштани ҳамлаҳои Сиамҳо ба соҳили Тенасерим боло гуфта шудааст.^[54] Ҷанг, ба гуфтаи Бирма, дар моҳи январи соли 1547 вақте оғоз шуд, ки нерӯҳои сиамӣ шаҳри сарҳадии Тавой (Давей)-ро забт карданд.Дар давоми сол кушунхои Бирма бо сардории генерал Сав Лагун Эйн сохили Тенасерими Болоро то Тавой боз гирифтанд.Соли оянда, дар мохи октябри соли 1548 се армияи Бирма бо сардории шох Табиншвехти ва чонишини у Байиннаунг ба воситаи агбаи Се Пагодас ба Сиам хучум карданд.Кушунхои Бирма то пойтахти Аюттая зада даромаданд, вале шахри пурзури мустахкамшударо гирифта натавонистанд.Як мох дар мухосира хучуми чавобии сиамхо мухосираро шикаста, куввахои истилогаронро акиб ронданд.Аммо Бирмаҳо ба ивази бозгашти ду ашрофи муҳими сиам (вориси зоҳирии шоҳзода Рамесуан ва шоҳзода Таммарача аз Фитсанулок), ки онҳоро асир гирифта буданд, дар бораи ақибнишинии бехатар гуфтушунид карданд.Мудофиаи бомуваффакият истиклолияти сиамро дар давоми 15 сол нигох дошт.Бо вуҷуди ин, ҷанг ҳалкунанда набуд.