Шӯриши сербҳои солҳои 1596–1597, инчунин бо номи шӯриши Ҳерсеговина дар солҳои 1596–1597 маъруф аст, шӯришест, ки аз ҷониби Патриархи Серб Йован Кантул (с. 1592–1614) ташкил карда шуда, аз ҷониби Грдан, войвода («герсоқ») зидди Никшиҷ роҳбарӣ мекард. Усмонӣ дар Санҷаки Ҳерсеговина ва Вилояти Черногория, дар давраи ҷанги тӯлонии Туркия (1593–1606).Шӯриш дар натиҷаи шӯриши нокоми Банат дар соли 1594 ва оташ задани осори муқаддаси Сава 27 апрели соли 1595 сар зад;ба он кабилахои Белопавличй, Дробняци, Никшич ва Пива дохил мешуданд.Исёнгарон, ки дар майдони Гакко (Гатачко Полье) соли 1597 шикаст хӯрданд, аз сабаби набудани дастгирии хориҷӣ маҷбур шуданд таслим шаванд.Баъди барбод рафтани шуриш бисьёр герцеговиниён ба халичи Котор ва Далматия кучиданд.Аввалин муҳоҷирати сербҳо дар байни солҳои 1597 ва 1600 ба вуқӯъ пайваст. Грдан ва Патриарх Йован дар солҳои оянда ба нақша гирифтани шӯришҳо бар зидди Усмонӣ идома хоҳанд дод.Ҷован дар соли 1599 бори дигар бо папа тамос гирифт, аммо муваффақ нашуд.Роҳибҳои серб, юнонӣ , булғорӣ ва албанӣ барои дархости кӯмак ба судҳои Аврупо дидан карданд.Даҳсолаи аввали асри 17 чанд ҷангҳои муваффақи Черногория бар зидди Усмониён таҳти роҳбарии Митрополит Руфим буд.6-уми майи соли 1605 қабилаи Дробнячи дар Горня Буковитса бар усмониён шикаст хӯрд. Бо вуҷуди ин, усмонҳо дар ҳамон тобистон интиқом гирифта, герцог Иван Калудеровичро асир гирифтанд, ки дар ниҳоят ба Плевля бурда, ба қатл расонида шуд.18 феврали соли 1608 аз маҷлис дар дайри Косижерево, роҳбарони сербҳо суди Испания ва Неаполитанро барои амалиёти ниҳоии энергетикӣ даъват карданд.Испания банд буд, дар Аврупои Шарқӣ кори зиёде карда натавонист.Бо вуҷуди ин, флоти Испания дар соли 1606 ба Дуррес ҳамла кард. Ниҳоят, 13 декабри соли 1608 Патриарх Йован Кантул дар дайри Морача ҷамъомад ташкил намуда, тамоми сарварони шӯришиёни Черногория ва Ҳерсеговинаро ҷамъ овард.Шӯриши солҳои 1596-97 ҳамчун намуна барои шӯришҳои сершумори зидди усмонӣ дар Босния ва Ҳерсеговина дар асрҳои оянда хоҳад буд.