Ҷанги Черногория- Усмонӣ , ки дар Черногория бо номи Ҷанги Бузург низ маълум аст, байни Князияти Черногория ва Империяи Усмонӣ дар байни солҳои 1876 ва 1878 ҷараён гирифт. Ҷанг бо пирӯзии Черногория ва шикасти усмонӣ дар ҷанги бузурги русу турк дар солҳои 1877 анҷом ёфт. 1878 .Шаш ҷанги калон ва 27 ҷанги хурдтар ҷараён гирифт, ки дар байни онҳо ҷанги муҳими Вучжи До буд.Шӯриш дар Ҳерсеговинаи наздик ба як қатор шӯришҳо ва шӯришҳо бар зидди усмониён дар Аврупо сабаб шуд.Черногория ва Сербистон 18 июни соли 1876 дар бораи эълони чанг бар зидди усмониён созиш карданд. Черногорияхо бо герсеговиён иттифок бастаанд.Як ҷанге, ки барои пирӯзии Черногория дар ҷанг муҳим буд, ҷанги Вучжи До буд.Дар соли 1877 Черногорияхо дар сархадхои Герцеговина ва Албания чангхои сахт карданд.Шоҳзода Николас ташаббусро ба дасти худ гирифта, ба нерӯҳои усмонӣ, ки аз шимол, ҷануб ва ғарб меомаданд, ҳамла кард.Никшич (24 сентябри 1877), Бар (10 январи 1878), Улцин (20 январи 1878), Грможур (26 январи 1878) ва Вранжина ва Лесендро (30 январи 1878) забт кард.Ҷанг вақте хотима ёфт, ки усмонҳо 13 январи соли 1878 бо Черногория дар Эдирна созиш бастанд. Пешравии нерӯҳои Русия ба сӯи Усмонӣ Усмониёнро маҷбур кард, ки 3 марти соли 1878 шартномаи сулҳ имзо кунад, ки истиқлолияти Черногория ва инчунин Руминияро эътироф кунад. ва Сербия, инчунин қаламрави Черногорияро аз 4,405 км² ба 9,475 км² афзоиш дод.Черногория инчунин шаҳрҳои Никшич, Колашин, Спуж, Подгорица, Забляк, Бар ва инчунин дастрасӣ ба баҳрро ба даст овард.