Бо суқути Малаккаи Португалия дар соли 1641 ва таназзули Аче ба сабаби қудрати афзояндаи Голландия Ҷоҳор дар давраи ҳукмронии Султон Абдулҷалилшоҳи III (1623-1677) худро ҳамчун қудрат дар соҳили гулӯгоҳи Малакка барқарор кард. ).^[55] Таъсири он ба Паханг, Сунгеи Ужонг, Малакка, Кланг ва Архипелаги Риау паҳн шудааст.^[56] Дар давоми ҷанги секунҷа, Ҷамби инчунин ҳамчун як қудрати иқтисодиву сиёсии минтақавӣ дар Суматра пайдо шуд.Дар ибтидо кӯшиши иттифоқе байни Ҷоҳор ва Ҷамби бо издивоҷи ваъдашуда байни вориси Раҷа Муда ва духтари Пенгерани Ҷамби вуҷуд дошт.Аммо, Раҷа Муда ба ҷои он духтари Лаксамана Абдулҷамилро ба занӣ гирифт, ки аз коҳиши қудрат аз чунин иттифоқ нигарон шуда, ба ҷои он духтари худро барои издивоҷ пешниҳод кард.^[57] Аз ин рӯ, иттифоқ пош хӯрд ва баъд аз соли 1666 байни Ҷоҳор ва давлати Суматран ҷанги 13-сола сар зад. Ҷанг барои Ҷоҳор фалокатовар буд, зеро пойтахти Ҷоҳор Бату Савар дар соли 1673 аз ҷониби Ҷамби барканор карда шуд. Султон фирор кард. ба Паханг омад ва баъди чор сол вафот кард.Ҷонишини ӯ Султон Иброҳим (1677–1685) баъдан дар мубориза барои мағлуб кардани Ҷамбӣ ба кумаки буғиҳо машғул шуд.^[56] Ҷоҳор дар ниҳоят дар соли 1679 ғолиб меомад, аммо инчунин дар ҳолати заиф ба охир расид, зеро Бугиҳо аз рафтан ба хона худдорӣ карданд ва Минангкабауҳои Суматра низ таъсири худро нишон доданд.^[57]