Дар зери ҳукмронии шоҳ Соуриньа Вонгса (1637–1694) Лан Ксан як давраи панҷоҳу ҳафтсолаи сулҳ ва барқарориро аз сар гузаронидааст.^[45] Дар ин давра Лан Ксанг дар авҷи қудрат буд ва роҳибон ва роҳибаҳоро барои омӯзиши динӣ аз тамоми Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ҷалб мекард.Адабиёт, санъат, мусиқӣ, рақси дарборӣ эҳё ёфт.Шоҳ Соуриньа Вонгса бисёр қонунҳои Лан Ксанро аз нав дида баромада, судҳои судӣ таъсис дод.Вай инчунин як қатор шартномаҳо баст, ки ҳам созишномаҳои тиҷоратӣ ва ҳам сарҳадҳои байни салтанатҳои атрофро муқаррар мекарданд.^[46]Дар соли 1641 Геррит ван Вуйстофф бо ширкати Ҳолланд Шарқӣ Ҳиндустон бо Лан Ксан робитаи расмии тиҷоратӣ баст.Ван Вуйстхофф ҳисобҳои муфассали аврупоии молҳои тиҷоратӣ гузошт ва муносибатҳои ширкатро бо Лан Ксан тавассути Лонгвек ва Меконг барқарор кард.^[46]Вақте ки Соурина Вонгса дар соли 1694 мурд, ӯ ду набераи хурдсол (шоҳзода Кингкитсарат ва шоҳзода Интасом) ва ду духтари (малика Кумар ва малика Сумангала) бо даъвои тахт боқӣ монд.Дар он ҷо ҷияни шоҳ Шоҳзода Сай Онг Ҳуе пайдо шуд;Набераҳои Соуриньа Вонгса ба асирӣ дар Сипсон Панна ва малика Сумангала ба Чампасак гурехтаанд.Дар соли 1705, шоҳзода Кингкитсарат аз амакаш дар Сипсон Панна як қувваи хурд гирифт ва ба сӯи Луанг Прабанг рафт.Бародари Сай Онг Ҳуе, губернатори Луанг Прабанг гурехт ва Кингкитсарат ба унвони подшоҳи рақиб дар Луанг Прабанг тоҷ гузошта шуд.Дар соли 1707 Лан Ксан тақсим карда шуд ва салтанатҳои Луанг Прабанг ва Вьентьян пайдо шуданд.