Муҳосираи Масада (72-73 эраи мо) як воқеаи муҳим дар Ҷанги Якуми Яҳудӣ ва Румӣ буд, ки дар теппаи мустаҳкам дар Исроили имрӯза рух дод.Сарчашмаи асосии таърихии мо барои ин ҳодиса Флавий Иосифус, пешвои яҳудӣ, муаррихи румӣ мебошад.^[100] Масада, ки ҳамчун як кӯҳи алоҳида тавсиф шудааст, дар аввал қалъаи Ҳасмониён буд, ки баъдтар Ҳиродуси Бузург онро мустаҳкам кард.Он дар давраи ҷанги Рум ба паноҳгоҳи Сикарии, як гурӯҳи тундрави яҳудӣ табдил ёфт.^[101] Сикарӣ дар якҷоягӣ бо оилаҳо пас аз гузаштан аз гарнизони румӣ Масадаро ишғол карданд ва онро ҳамчун пойгоҳ бар зидди румиён ва гурӯҳҳои мухолифи яҳудӣ истифода карданд.^[102]Дар соли 72-и эраи мо, волии Рум Лусиус Флавий Силва бо як қувваи зиёд Масадаро муҳосира кард ва дар ниҳоят дар соли 73-и эраи мо пас аз сохтани як пандуси азими муҳосира деворҳои онро шикаст.^[103] Иосифус менависад, ки румиён пас аз рахна кардани калъа, аксари сокинонро мурда диданд, ки худкуширо бар асир интихоб карданд.^[104] Бо вуҷуди ин, бозёфтҳои бостоншиносии муосир ва тафсирҳои илмӣ ривояти Юсуфро зери шубҳа мегузоранд.Ҳеҷ далели равшани худкушии оммавӣ вуҷуд надорад ва баъзеҳо мегӯянд, ки ҳимоятгарон ё дар ҷанг ё аз ҷониби румиён ҳангоми асир кушта шудаанд.^[105]Сарфи назар аз баҳсҳои таърихӣ, Масада ҳамчун рамзи тавонои қаҳрамонии яҳудӣ ва муқовимати яҳудӣ дар ҳувияти миллии Исроил боқӣ мемонад, ки аксар вақт бо мавзӯъҳои шуҷоат ва қурбонӣ бар зидди мухолифатҳои зиёд алоқаманд аст.^[106]