Дар асри 10 то пеш аз милод дар платои Ҷибъон-Ҷибъа дар Леванти ҷанубӣ як давлати муҳиме ба вуҷуд омад, ки баъдтар аз ҷониби Шошенк I, ки бо номи Шишаки библиявӣ низ маъруф аст, хароб карда шуд.^[31] Ин боиси бозгашт ба шаҳрҳои хурд дар минтақа гардид.Бо вуҷуди ин, дар байни солҳои 950 ва 900 пеш аз милод, як давлати бузурги дигар дар баландкӯҳҳои шимолӣ ташкил ёфт, ки пойтахти он Тирза буд ва дар ниҳоят ба пешгузаштаи Салтанати Исроил табдил ёфт.^[32] Подшоҳии Исроил дар нимаи аввали асри 9 то милод ҳамчун як қудрати минтақавӣ муттаҳид шуд ^[31] , вале дар соли 722 пеш аз милод ба империяи Нео-Ашур афтод.Дар ҳамин ҳол, Шоҳигарии Яҳудо дар нимаи дуюми асри 9 то пеш аз милод ба шукуфоӣ шурӯъ кард.^[31]Шароити мусоиди иқлимӣ дар ду асри аввали асри оҳани II боиси афзоиши аҳолӣ, тавсеаи аҳолинишин ва афзоиши савдо дар тамоми минтақа гардид.^[33] Ин боиси муттаҳид шудани баландкӯҳҳои марказӣ бо подшоҳӣ бо пойтахти он Самария гардид ^[33] , ки эҳтимолан дар нимаи дуюми асри 10 пеш аз милод буд, тавре ки аз ҷониби фиръавнҳои мисрӣ Шошенқи I нишон дода шудааст.^[34] Подшоҳии Исроил дар нимаи аввали асри 9 то мелод ба таври возеҳ таъсис ёфта буд, ки шоҳи Ашшур Шалманисари III дар бораи «Аҳоби исроилӣ» дар ҷанги Қарқар дар соли 853 то милод шаҳодат медиҳад.^[31] Стеллаи Меша, ки тақрибан ба соли 830 пеш аз милод тааллуқ дорад, ба номи Яҳве ишора мекунад, ки он аввалин истинод ба худоёни исроилӣ ба ҳисоб меравад.^[35] Сарчашмаҳои Китоби Муқаддас ва Ашшурӣ депортатсияҳои азим аз Исроил ва иваз кардани онҳо бо муҳоҷирин аз дигар қисматҳои империя ҳамчун як қисми сиёсати императории Ашшур тасвир шудааст.^[36]Пайдоиши Яҳудо ҳамчун салтанати амалиётӣ нисбат ба Исроил каме дертар, дар нимаи дуюми асри 9 то пеш аз милод ^[31] рух дод, аммо ин мавзӯи баҳсҳои назаррас аст.^[37] Баландкӯҳҳои ҷанубӣ дар тӯли асрҳои 10 ва 9 то пеш аз милод байни якчанд марказҳо тақсим карда шуданд ва ҳеҷ кадоме аз онҳо бартарии равшан надоштанд.^[38] Афзоиши назарраси қудрати давлати яҳудӣ дар давраи ҳукмронии Ҳизқиё, тақрибан дар байни солҳои 715 ва 686 пеш аз милод мушоҳида мешавад.^[39] Дар ин давра сохтмони иншооти намоён ба мисли Девори васеъ ва туннели Силоам дар Ерусалим дида шуд.^[39]Шоҳигарии Исроил дар охири асри оҳан шукуфоии назаррасро аз сар гузаронд, ки бо рушди шаҳрҳо ва сохтмони қасрҳо, иҳотаҳои калони шоҳона ва қалъаҳо қайд карда мешуд.^[40] Иқтисодиёти Исроил гуногунранг буда, саноати асосии равғани зайтун ва шароб дошт.^[41] Баръакси ин, Подшоҳии Яҳудо камтар пешрафта буд ва дар аввал бо шаҳракҳои хурди атрофи Ерусалим маҳдуд буд.^[42] Фаъолияти назарраси истиқоматии Ерусалим, сарфи назар аз мавҷудияти сохторҳои маъмурии қаблӣ, то асри 9 то пеш аз милод маълум нест.^[43]Дар асри 7 то пеш аз милод Ерусалим ба таври назаррас рушд карда, бар ҳамсоягони худ бартарӣ пайдо кард.^[44] Эҳтимол ин афзоиш дар натиҷаи созиш бо ашшуриён барои таъсиси Яҳудо ҳамчун давлати тобеи зери назорати саноати зайтун буд.^[44] Сарфи назар аз шукуфоӣ дар зери ҳукмронии Ашшуриён, Яҳудо дар як қатор маъракаҳо дар байни солҳои 597 ва 582 то пеш аз милод ба сабаби муноқишаҳои байниМиср ва Империяи Нав-Бобилӣ пас аз фурӯпошии империяи Ашшур дучори харобшавӣ шуд.^[44]