Ҷанги шаҳрвандии Ҳасмониён як муноқишаи муҳим дар таърихи яҳудиён буд, ки боиси аз даст додани истиқлолияти яҳудиён гардид.Он ҳамчун муборизаи қудрат байни ду бародар, Гиркан ва Аристобул, ки барои тоҷи яҳудии Ҳасмонӣ мубориза бурданд, оғоз ёфт.Аристобул, ки аз ин ду ҷавонтар ва шӯҳратпарасттар буд, робитаҳои худро барои назорати шаҳрҳои девордор истифода бурд ва зархаридонро киро кард, то дар ҳоле ки модари онҳо Александра ҳанӯз зинда буд, худро подшоҳ эълон кунад.Ин амал боиси бархӯрди ду бародар ва як давраи низоъҳои шаҳрвандӣ шуд.Иштироки Набатиён муноқишаро боз ҳам мушкилтар кард, вақте ки Антипатери Идумӣ Гирканусро бовар кунонд, ки аз Аретас III, подшоҳи Набатиён дастгирӣ кунад.Гиркан бо Аретас ахд карда, таклиф кард, ки ба ивази ёрии харбй 12 шахрро ба Набатиён баргардонад.Бо дастгирии қувваҳои Набатӣ, Гирканус бо Аристобул рӯ ба рӯ шуд ва ба муҳосираи Ерусалим оварда расонд.Иштироки римиҳо дар ниҳоят натиҷаи муноқишаро муайян кард.Ҳарду Гиркан ва Аристобул аз мансабдорони румӣ пуштибонӣ карданд, аммо Помпей, як генерали румӣ, дар ниҳоят бо Гирканус ҷонибдорӣ кард.Вай Ерусалимро мухосира кард ва баъди чанги дуру дароз ва пуршиддат ба кушунхои Помпей муяссар шуд, ки мудо-фиаи шахрро рахна карда, Ерусалимро ишгол кунанд.Ин ҳодиса ба поёни истиқлолияти сулолаи Ҳасмониён ишора кард, зеро Помпей Гирканусро ба унвони саркоҳин барқарор кард, аммо ӯро аз унвони подшоҳии худ маҳрум кард ва таъсири Румро бар Яҳудо муқаррар кард.Яҳудия автономӣ боқӣ монд, аммо ӯҳдадор буд, ки ба маъмурияти Рум дар Сурия хироҷ диҳад ва вобаста бошад.Подшоҳӣ пора шуд;мачбур шуд, ки аз дашти сохили сохил даст кашад, онро аз баромадан ба бахри Миёназамин, инчунин кисмхои Идумея ва Самария махрум созад.Якчанд шаҳрҳои эллинистӣ барои ташкили Декаполис автономия дода шуданд, ки иёлотро хеле кам карданд.