Истилои арабҳои Левант дар соли 635-и мелодӣ таҳти роҳбарии Умар ибни Хаттоб боиси тағйироти назарраси демографӣ гардид.Минтақа, ки Билод аш-Шом номида шуд, аз тахминан 1 миллион нафар дар замони Рум ва Византия то ба 300 000 дар давраи аввали Усмонӣ коҳиш ёфт.Ин таѓйири демографї ба маљмўи омилњо, аз љумла гурехтани ањолии ѓайримусулмон, муњољирати мусулмонон, табдили мањаллї ва раванди тадриљан исломикунонї вобаста буд.^[138]Пас аз истилоҳо, қабилаҳои араб дар ин минтақа маскан гирифта, дар паҳншавии ислом саҳм гузоштанд.Ахолии мусулмонон пай дар пай афзуда, хам аз чихати сиёсй ва хам аз чихати ичтимой бартарй пайдо мекард.^[139] Бисёре аз насрониён ва сомариён аз табақаи болоии Византия ба шимоли Сурия, Кипр ва дигар минтақаҳо муҳоҷират карданд, ки боиси аз байн рафтани шаҳрҳои соҳилӣ гардид.Ин шаҳрҳо, ба монанди Ашкелон, Акра, Арсуф ва Ғазза, аз ҷониби мусулмонон кӯчонида шуданд ва ба марказҳои муҳими мусулмонӣ табдил ёфтанд.^[140] Минтақаи Сомария низ бар асари табдили дин ва вуруди мусалмонон исломиро аз сар гузаронидааст.^[138] Дар Фаластин ду округи низомии Ҷунд Филастин ва Ҷунд ал-Урдун таъсис дода шуданд.Манъи византия барои яҳудиён дар Ерусалим ба охир расид.Вазъияти демографӣ дар замони ҳукмронии Аббосиён, махсусан пас аз заминларзаи соли 749 боз ҳам инкишоф ёфт.Дар ин давра муҳоҷирати яҳудиён, насрониён ва сомариён ба ҷамоаҳои диаспораҳо афзоиш ёфт, дар ҳоле ки онҳое, ки боқӣ мондаанд, аксар вақт исломро қабул карданд.Махсусан, ахолии Сомария бо душворихои сахт, аз кабили хушксолй, заминчунбй, таъкиботи динй ва андозхои вазнин дучор омада, боиси таназзули назаррас ва кабули ислом гардид.^[139]Дар тӯли ин тағйиротҳо, табдили маҷбурӣ маъмул набуд ва таъсири андози ҷизя ба эътиқоди динӣ равшан нишон дода нашудааст.Дар давраи салибӣ, аҳолии мусалмон, гарчанде афзоиш ёбад ҳам, дар як минтақаи умдатан насронӣ ақаллият буд.^[139]